© 2024 solvo B.V.

Zwangerschapsecho

Het woord ‘echo’ komt van ‘echoscopie’ en ‘echografie’, waarmee een ultrageluidonderzoek wordt bedoeld om de baarmoeder en de baby zichtbaar te maken op een beeldscherm. Een echo wordt gemaakt door een echoscopist, gynaecoloog, verloskundige of arts-assistent gynaecologie. Maar hoe werkt het precies? Is het schadelijk? En wanneer krijg je een echo? Dat vertellen we je hieronder.

ZwangerschapsechoVoor een echo wordt een transducer (soort microfoon) gebruikt die geluidsgolven van een hoge frequentie uitzendt. Deze geluidsgolven worden niet door het menselijk oor gehoord. Er bestaan twee soorten transducers: één maakt afbeeldingen via de buikwand (ook wel uitwendige echoscopie genoemd) en de andere is een dun en langwerpig echoapparaatje dat in de schede wordt ingebracht voor een inwendige (vaginale) echo. Bij beide echo’s kaatsen de inwendige organen de geluidsgolven terug, waardoor de organen zichtbaar worden op een monitor. Door middel van een echo kan de baby, moederkoek en de hoeveelheid vruchtwater in de baarmoeder worden gecontroleerd.

Echo schadelijk?

Er zijn geen schadelijke gevolgen voor moeder of kind bekend bij het maken van echo’s. Bij alle medische onderzoeken kan echter iets mis gaan en daarom wordt voor de zekerheid aangeraden om alleen een echo te maken wanneer deze nuttige informatie kan opleveren.

Wanneer een echo?

De termijnecho (tussen de 7e en 11e week van de zwangerschap) en de 20 weken echo worden standaard tijdens de zwangerschap uitgevoerd en vergoed vanuit de basisverzekering. De andere echo’s zijn optioneel.

8-wekenecho

Een 8-wekenecho is de eerste echo waarop je kunt zien dat je zwanger bent. Je weet gelijk ook of het om eenling of een meerling gaat. Er wordt gekeken naar de grootte van je kindje en of het hartje goed klopt. Aan de hand van de 8 weken echo kan voorspeld worden hoe groot de kans is dat de zwangerschap goed blijft gaan. Lees meer over de 8-wekenecho.

Termijnecho (tussen 7 en 11 weken)

De eerste termijnecho (ook wel 10 weken echo genoemd) is over het algemeen de eerste echo die je als zwangere vrouw ondergaat. Op de eerste termijnecho kun je zien of je zwanger bent van een meerling, je kunt de contouren zien van je kindje, je ziet de navelstreng lopen en vaak is er ook een ringetje te zien. Dit ringetje is de dooierzak waar je kindje de voeding uithaalt en dat later plaatsmaakt voor de placenta. De gynaecoloog meet nauwkeurig de grootte van de foetus en controleert of het hartje goed klopt. Tijdens de eerste termijnecho stelt de gynaecoloog jouw uitgerekende bevallingsdatum vast.

Combinatietest (tussen 9 en 14 weken)

Met een combinatietest kan de kans worden berekend op een kind met het Syndroom van Down, het Patausyndroom en het Edwardssyndroom. De combinatietest bestaat uit een bloedonderzoek en een nekplooimeting via een echo. De nekplooi is een dun laagje vocht onder de huid in de nek van je kindje. Elke ongeboren baby heeft dit vocht. Hoe dikker de nekplooi is, hoe groter de kans op het Syndroom van Down. Als de nekplooi 3,5 millimeter of meer is, kan je ervoor kiezen om een uitgebreid aanvullend echoscopisch onderzoek te doen. Wanneer je onder de 36 jaar bent, wordt de combinatietest meestal niet vergoed door je zorgverzekeraar.

Tussentijdse echo (rond 16 weken)

Bij een echo rond de 16e week van je zwangerschap is al meer te zien dan op de termijnecho. Je kindje is nu ongeveer tussen de vijftien en achttien centimeter groot en op de echo kan je hem/haar zien bewegen of kleine beetjes vruchtwater drinken. Als je kindje een volle blaas heeft, is de blaas ook te zien op de echo.  

20-wekenecho (tussen 18 en 22 weken)

De 20-wekenecho (ook wel tweedetermijnecho genoemd) zit sinds 2007 standaard in de basisverzekering en elke zwangere vrouw kan er dus voor kiezen om deze echo (gratis) te laten doen tussen de 18e en 22ste week van de zwangerschap. Bij een 20-wekenecho kun je alle organen van je baby zien. De verloskundige kan bepaalde aangeboren afwijkingen opsporen. Ze meet het hoofdje, het dijbeen en het buikje van je baby om te kijken of je kindje goed groeit en zich goed ontwikkelt. Lees meer over de 20-wekenecho

Tussentijdse echo (rond 26 weken)

Na 26 weken maakt je baby een groeispurt door en krijgt hij/zij onderhuidsvet. Je baby krijgt meer vorm in het gezichtje en dat kun je goed zien als je een 3D-echo laat maken.

30-wekenecho

Bij een 30-wekenecho (derde termijnecho) lukt het nog net om je baby volledig in beeld te krijgen tijdens een echo, na de 32 weken wordt dat lastig omdat je baby dan te groot is. Het hoofdje is na 30 weken duidelijk te zien op de echo. Vooral bij een 3D-echo zijn ook goed de gelaatstrekken te zien en kun je bijvoorbeeld je baby zien duimen. De verloskundige of gynaecoloog kan bij 30 weken via een echo controleren of de baby nog goed groeit, of er genoeg vruchtwater is en de locatie van de placenta wordt bepaald. In principe kan de locatie van de placenta al veel eerder worden bepaald, maar in een vroeg stadium groeit deze nog mee en dit zegt dus nog niet met zekerheid hoe deze zal blijven liggen. Na 20 weken is de locatie vrij zeker en na 30 weken is deze definitief te noemen. Bij de 20 weken echo wordt hier dus al naar gekeken en als dan een afwijkende locatie van de placenta wordt gezien, wordt de vrouw teruggevraagd voor een echo met 30 weken om dit opnieuw te beoordelen. Dit kan namelijk consequenties kan hebben voor het laatste deel van de zwangerschap en de bevalling.

36-wekenecho

Met een echo rond de 36ste week van de zwangerschap kan de ligging (hoofdligging of stuitligging) van je baby worden gecontroleerd voordat het geboren gaat worden. Deze echo wordt vergoed door je basisverzekering.

Pretecho

Er bestaat altijd de mogelijkheid om zonder medische aanleiding (op eigen kosten) een pretecho te laten doen. Een pretecho is een echo om naar te kijken, je baby wordt niet op medische afwijkingen gecontroleerd. Er bestaan verschillende varianten van de pretecho: 2D-, 3D- en zelfs 4D-echo’s (filmpje van een 3D-foto). De kosten voor het maken van een pretecho variëren. Lees meer over een pretecho of over de 3D- en 4D-echo


Deze tekst is goedgekeurd door J. Dekkers, arts

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Wil jij meer informatie over medicijnen, onderzoeken en
behandelingen ontvangen? Schrijf je dan in en krijg maandelijks de nieuwsbrief.

Ziekenhuis.nl gebruikt cookies. Lees hier onze Privacy- en cookieverklaring.

Cookies

Ziekenhuis

Om je een informatieve en prettige online ervaring te bieden, maken Ziekenhuis.nl (onderdeel van solvo b.v.) en derden gebruik van verschillende soorten cookies. Hieronder vallen functionele, analytische en persoonlijke cookies. Met deze cookies kunnen we de werking van onze website verbeteren en je van gepersonaliseerde advertenties voorzien. Door op ‘Akkoord en doorgaan’ te klikken, gaat u akkoord met het plaatsen van alle cookies zoals omschreven in onze privacy- & cookieverklaring.

Cookievoorkeuren

Je kunt hieronder toestemming geven voor het plaatsen van persoonlijke cookies. Met deze cookies houden wij en onze partners je gedrag op onze website bij met als doel je persoonlijke advertenties te tonen en onze website te optimaliseren.

Selecteer welke cookies je wil accepteren