© 2024 solvo B.V.

Gekortwiekt

Wanneer auto’s \'s winters (en dus ook ambulances) niet meer of maar nauwelijks verantwoord op de been kunnen blijven, laat staan vooruitkomen (en dan heb ik het nog niet eens over het overige vervoer) waarom worden er dan niet in dergelijke extreme wintertijden automatisch luchtmobiele-ambulances ingezet om die te vervangen? Zijn die er dan gewoon niet? Bestaan die niet? Juist die nodige luchtmobiele ambulances die mogelijk de normalite trauma-heli’s zouden moeten ondersteunen of juist in zo\'n situatie qua vermogen zouden moeten overtreffen? Hoeveel meer ziekenhuizen zouden er in het kader van rampenbestrijding niet over een heli-platform, heli-landingsplaats moeten gaan beschikken? Hoeveel door zgn. \"overmacht\" gevallen doden door het weer zijn er dit jaar al gevallen of kunnen er mogelijk nog (meer)in de toekomst gaan vallen wanneer er inderdaad zo langzamerhand van een voortschrijnende klimaatsverandering sprake is die tot deze extreme koudeperiodes aanzet? Of als gevolg van nog niet te voorziene rampen, alwaar de rampenbestrijding toch geacht wordt om daar klaar voor te staan? Met wat? Met wie?


Je bent het als overheid, zeker in samenwerking met het bedrijfsleven voor scholing, levering en eventueel onderhoud van-, verplicht deze absolute LEVENSVERZEKERING voor de mensen in dergelijke situaties, z.s.m. zo agressief mogelijk aan te bieden; mensen zo wakker te maken, en niet aflatend te – blijven - leiden, steunen en te voorzien. En zeker niet in de laatste plaats om dat wat er (nog) aan rampenbestrijding en noodhulpverlening is, op die manier met dezelfde middelen zo optimaal mogelijk te kunnen laten blijven functioneren om zo de meest essentiële (leidinggevende) (hulpverlenende) (organisatorische) taken zo optimaal mogelijk te kunnen laten (blijven) uitvoeren. Ik sprak er toevallig met mijn collega’s over en die vinden van dat wát er is, volgens hen een absolute aanfluiting en lijkt in deze eigenlijk alleen als het grof tarten van de menselijke waarden te kunnen worden beschouwd, dit in tegenstelling van het respect dat je als bestuurder moet hebben voor je mensen, mensen die je het vertrouwen van dat bestuur hebben gegeven. Net als hier eerder werd gezegd: het verkeer, waar ook anders; overal regels, verboden en wetten om het welzijn van de mens in zijn algemeenheid ter dienste te zijn. Te kunnen voorkomen. Maar bij rampen? Ik zou zo spoedig mogelijk willen pleiten voor het hierin aanzetten van het zo optimaal mogelijk laten stimuleren tot het (blijvend) verantwoord leiden, adviseren en verwijzen door zowel bestuur, verenigingen als wel het bedrijfsleven. Mijn collega’s en hun echtgenotes zijn zo druk bezet met hun leven, dat ze graag zouden zien dat er een klaar systeem komt waarin ze op kunnen inhaken om zichzelf zi te kunnen voorzien van een alles zoals eerder hier te berde gebracht en zoveel meer, en wel op basis van alle mogelijke vak- en ervaringskennis; dus zelf hun hoofd daar niet over te hoeven breken. Met daarbij niet te vergeten de noodzakelijke controle op al die naar keuze te leveren, af te nemen veiligheid; of zeg maar levensverzekering. “Sta op en wandel” en alle andere noodzakelijkheden zoals kennis en andere passende voorzieningen, zouden zij dan ook het liefst direct als een volledig pakket aangeleverd zien worden, en het liefst via de daarvoor gecertificeerde winkelketens of postorderbedrijven; in ieder geval met een duidelijk overhedelijk keurmerk. Trouwens, die suggestie om alcoholvrij bier in het normale drink- en voedingspatroon op te nemen en daarbij ook te zorgen voor een ruim voldoende voorraad om zo middels dergelijk ‘water’(en daardoor ook deels voeding!) in noodsituaties dagenlang over te kunnen beschikken, daar was ik zelf nog niet eens opgekomen! Heel goed. Kien ook. Maar óf? Leiding? Waar is het gezicht, of waar zijn al die gezichten van de bestuurlijken die de mens daarin zouden moeten vóórlopen, aanvoeren, meenemen, leiden, en helpen? Ze zijn er gewoon niet. Of mogen er naar het schijnt, uit wat voor een \"belang\" dan ook, niet zijn. Over menselijke ‘waardigheid” en “waarden” gesproken. Maar de hoop op bestuur en bedrijfsleven om ons als mensen binnen afzienbare tijd daarin te gaan vóórlopen, aan te voeren, mee te nemen, te leiden, te helpen; die hoop kun je beter maar niet opgeven. Want dat heeft óók, precies, met leven en overleven te maken.

label.Geplaatst op 2011-07-23 15:03:51


Van de week zag toevallig nog iets op TV. Over hoe men de Kerncentrale in Borsele onder alle omstandigheden veilig wil doen laten zijn; beschermd tegen overstromingen, aardbevingen; alles wat maar mogelijk zeg maar. Zoals noodstroom aggregaat op een hoger niveau brengen, noem maar op. In alles heeft men voorzien of wil men in gaan voorzien. Niets, niets is te veel. En maar goed ook, toch? Maar al die miljoenen andere \"kerncentraletjes\" dan, nota bene de mens zelf, die miljoenen die laat je onder die omstandigheden dan maar wegspoelen, verdrinken of door andere bestuurlijke tekortkomingen omkomen, niet waar? Ze staan onder rampelijke omstandigheden toch met lege handen, zonder welke voorziening dan ook, laat staan kennis? Is hun toch bestuurlijk, leidend, alleen maar een lotje uit de loterij gegund? Een totale afhankelijkheid onder die omstandigheden? Een lot van de Staatsloterij, meer toch eigenlijk niet? Kan iemand me dan vertellen wie en hoeveel er dan de hoofdprijs, het leven, het overleven winnen, en hoeveel wel niet? Waarom zijn al die mensen niet eens een gedegen goed geleide zelfredzaamheid gegund? Waarom is hun leven en welzijn zoveel minder waard dan van een kerncentrale? Ik had graag eens gehad dat ik alles aan bestuur, van welke politiek origine dan ook, voor me hebben staan. Ik had ze de wind van voren én van achter gegeven, zodat ze de hemel voor de rest van hun leven als een doedelzak zouden aanzien. Maar dat mensen niet zelf meer schijnen te kunnen denken, niet geholpen worden om dat te leren, doen of te kunnen, dat brengt bij mij óók de nodige emotie te weeg. Het is niet anders, het is zoals het is. En zoals het wel zal blijven. Zoals het altijd overal geweest is.

label.Geplaatst op 2011-07-25 06:54:08


Hoor ik net dat ze de website www.crisis.nl willen vernieuwen. Omdat die bij extremen niet of nauwelijks bereikbaar zou zijn. Ze willen die onder alle omstandigheden bereikbaar maken. Nou, hoe willen ze dat dan doen dan? Het beheer aan God zelf overlaten dan? Als er een aardverschuiving, overstroming, of aardschok plaatsvindt dat wéét je toch dat het een grote kans is dat het in dat getroffen gebied NIET of nauwelijks meer kan? Want ‘daar is een ramp of crisis toch voor’, of niet soms? Je wéét en ziet toch overal in de wereld dat juist bij een RAMP een groot deel of het grootste gedeelte van de energievoorziening voor de communicatielijnen het daarbij zullen of kunnen begeven; de bereikbaarheid voor een deel of grootste deel daardoor helemaal op losse schroeven komt of kan komen te staan? En dan spreek ik nog niet eens over die communicatielijnen ZELF, zoals kabels - en niet te vergeten - de communicatiecentrales van waaruit wordt bericht en die daarbij het loodje kunnen leggen? Begin nu maar eerst met voor iedereen FYSIEK drukwerkje dat met kunststof bladen, en dus ook met de bedrukking volledig water- en weerbestendig moet zijn, en dat bij wet - net als een een veilige water-, gas- of elektriciteitsvoorziening - in elk huis, zoals hier al eerder gezegd, met-? aanwezig dient te zijn. Want waar spreken we over bij een een crisis en rampenbestrijding? Móeten we allemaal over denken, spreken? De maatschappij is in al die tientallen jaren niet stil blijven staan; een maatschappij een welke die zich voor wat betreft crisisbeheersing voornamelijk gigantisch ten kwade heeft veranderd; zoals bijvoorbeeld het enorme aantal meer dan kwetsbare EENS-PERSOONS-HUISHOUDENS, hierbij vooral doelend op moeders met kind(eren), en niet te vergeten de niet te ontkomen op ons afstormende even-gigantische grijze golf. De algemene weerbaarheid van de bevolking is dus in de loop der jaren voor bepaalde groepen gigantisch afgenomen, en gaat steeds maar verder afnemen, het aantal risico’s in crisis en ramp is daardoor in die situaties voor dat deel van die bevolking, dan ook even gigantisch gestegen. De van origine, de oorspronkelijke van nature ons eigengemaakte sociale/maatschappelijke structuur, die voorheen voor ons bij leven en overleven zo cruciaal was in ons onderling functioneren en in een tijd als deze weer even cruciaal zou moeten zijn, die ís nu eenmaal vrijwel niet meer, is niet meer mogeijk. Men heeft daar nu eenmaal niet meer voor gekozen. Of door wat ook niet voor kunnen of mogen kiezen. Óok dat speelt dus. Ik ben het er meer eens. Geen eindeloos klakkeloos en oeverloos g.a.h. en eindelijk eens écht gedegen praktische en zinvolle daden voor wat betreft die crisis- en rampenbeheersing. Het eerste, er voor zorgen dat alles dat weerbaar is of denkt te zijn, bij vóórbaat altijd proberen dat allemaal óók onder die onvoorziene omstandigheden, zo lang en goed mogelijk te laten blijven, en daardoor op de allereerste plaats de bij rampen en crisis opkomende hulp- en crisisorganisaties de gelegenheid gevem, om in die situaties zichzelf zoveel mogelijk nergens onnodig mee te hoeven belasten of te bemoeien en zich zo ook beter kan organiseren tijdens die vaak ingewikkelde opstart naar de totale beheersing van de crisis en hulpverlening; en niet in de laatste plaats om daardoor juist die weerbaren (gehoudenen) ook nog eens in staat stellen om bij behoefte van die organisaties zo opimaal mogelijk-? Enfin, ik heb met jullie ergens in chat gisteravond een enorme Loc op stoom kunnen brengen, maar we weten allemaal dat niemand de rails wil leggen om die loc van ons laten te laten opstomen naar de eindbestemming van alles beter of best. Of zelfs volmaakt. Er is voor wat crisisbeheersing of rampenbestrijding nu eenmaal niemand uit geschiedenis of in het heden die er de behoefte aan heeft om onder ons als gewone mensen publiekelijke te moeten verbleken. Dus - nogmaals - ook hier, wees verstandig en steek je hoofd vooral niet verder uit, laat het vooral nooit boven het koren uitkomen, nooit, het gaat er af. Neem mijn raad aan, en ik spreek uit ervaring, vooral blijven bukken, altijd, vooral niet opvallen of beter zijn, want dat heeft óók weer met leven en overleven te maken in onze - helaas vaak zieke - maatschappij. Vraag me daarom één ding niet; wat een mens in werkelijkheid is en hoe die zichzelf dan ook zou moeten zien. Enfin, volgende item in dit ziekenhuis dan maar.

label.Geplaatst op 2011-07-26 10:29:35


ELK ziekenhuis zou om dergelijke situaties in de toekomst te niet te kunnen doen, volgens mij in ieder geval over een bij wet geregeld start- en / of landingsplatform of plaats moeten beschikken voor de daarvoor passende start-en / of landingsklare luchtmobiele-ambulancediensten. Toch? Trouwens; de noodzakelijke specialismen en de specialistische zorg moet toch óók in die situaties op hun plaats terecht kunnen komen, niet dan?

label.Geplaatst op 2010-12-31 20:31:13


Ja, mijnheer Hogenwaard. Wij zien nu ook dat ze met de crisis- en rampenbestrijding bij het dak van het geheel begonnen zijn, i.p.v. bij de basis te beginnen, de funderingen waarom het gaat, juist die potentiële slachtoffers die dan zo min mogelijk daartoe werkelijk zouden kunnen verworden! Moet je toch op z\'n minst wel beroepsblind zijn, ove erger noemen wij dan maar liever niet. Juist vanuit de basis, al die potentiële slachtoffers, dáár hadden ze vandaan het geheel moeten opbouwen, op weg naar dat \"dak\" van hun eigen gebouw. Als de basis onder de meeste omstandigheden sterk, zeker en goed voorbereid is in het accepteren en functioneren in al die crisis- en rampensituaties, dan blijft de rest van het gebouw daarboven ook wel staan; hoeft het niet in elkaar te zakken als een kaartenhuis. En nu? Nou ja. Het is een duidelijk voorbeeld van een ramp waar men in al die jaren aan gebouwd heeft, i.p.v. van zoiets nu juist proberen te voorkomen. Goed, dat is onze mening. Anderen zullen misschien wel een ander hebben. Zoveel hoofden, zoveel zinnen, zegt men wel eens. Maar wat de mensen nu ook wel geleerd zullen hebben, dat er uit die hoofden net zoveel ónzinnen als zinnen kunnen komen. Toch? Welke zinnen en onzinnen er allemaal in die crisis- en rampenbestrijding spelen, en waar precies, dat moeten dat mensen ook maar zelf uitmaken. De mensen zelf laten denken, nadenken ergens over, kan nooit geen kwaad. Toch?

label.Geplaatst op 2011-07-27 12:52:54


Door de vergrijzing verliest de rampenbestrijding dag in- dag uit- aan effectiviteit, en wel om de simpele reden omdat ook de vergrijzing steeds meer en meer toeneemt en daardoor meer en meer het aantal zorg- en hulpbehoeftige in rampensituaties, mensen die niet (meer) (goed) voor zichzelf kunnen zorgen. We kennen allemaal de wettelijke bepalingen waar een huis qua veiligheid aan moet voldoen om de mensen tegen zichzelf te kunnen beschermen. Elektriciteit, gas, constructie van de woning, etc. We zijn in het kader van de rampenbestrijding en door die vergrijzing op een punt gekomen om die wettelijke bepalingen en voorzieningen uit te breiden, voorzieningen aan te laten sluiten op die situaties; ook daar het huis een goede bescherming tegen te laten bieden. Een automatisch ingebracht reservoir van zo’n 25 liter drinkwater dat zich automatisch verantwoord op tijd energieonafhankelijk blijft verversen en niet meegaat in het algemene verbruik wanneer de druk op de water leiding wegvalt, een speciale handeling voor gedaan moet worden om het te gebruiken. (En/of er zou zo ook per wijk een drinkwaterreservoir aangelegd moeten gaan worden dat door de doorvoer van water zichzelf steeds ververst om in noodsituaties als drinkwaterleverancier voor de daar wonende wijkbewoners te kunnen dienen) Belangrijk ook: een kleine energiebron. Bijvoorbeeld een zonnepaneel dat je tussen het kozijn van een (zolder)raam kunt klemmen en jezelf zo kunt voorzien van elektriciteit voor bv de zo noodzakelijke onderlinge o zo belangrijke onafhankelijke basiscommunicatie van mensen tussen elkaar, en wel omdat je er van uit moet gaan dat de meeste andere vormen van communicatie in een rampensituatie gewoonweg deels of totaal verloren kunnen gaan. Een wettelijke verplichting voor bewoners en/of verhuurders in rampelijk risicovolle watergebieden om over een passend aantal zwemvesten per huis te (laten) beschikken om zich in eerste instantie drijvende te kunnen houden, maar het belangrijkste om in twééde instantie over een direct beschikbaar verantwoord vervoermiddel of vervoermiddelen te kunnen beschikken om zich in of van zijn/haar huis/risicogebied over het water te kunnen verplaatsen omdat terwaterlating in die situaties – denk aan de jaargetijden - op zich al een gigantisch risico is, jaargetijden waarin men in het water eigenlijk vaak nauwelijks enkele minuten aan kan / mag blootstaan. Verder: als basis twee weken conservelijke voeding, en welke die er prat op gaat voor wat betreft een lange houdbaarheid, en dus ook makkelijk bij het nabijkomen van de houdbaarheidsdatum in het reguliere voedingsgebruik kan worden meegenomen en weer met nieuw kan worden aangevuld. Verder: Sta op en wandel. Hoe vaak worden mensen niet geconfronteerd met evacuatie uit hun gebied door explosiegevaar of luchtverontreiniging. Een iedere bewoner moet in die situaties – alle situaties – kunnen beschikken over een waterdichte rugzak (of de ingrediënten in een rugzak verpakt in speciale daarvoor bestemde waterdichte zakken) die je direct van de haak kunt nemen en waarin je in die (paniek)situatie je jezelf bij voorbaat voorziet van alles wat je dan in eerste instantie echt nodig hebt: drie dagen houdbare (conservelijke) voeding, persoonlijke verzorging, identiteitsplaatje om om te hangen of in polskettinkje, (kopie) legitimatie, blikopener, origineel officiersmes, gevulde waterfles(sen), slaapzak met eventuele ondergrond etc., kortom, vol met (gezond) verstand in een dergelijk situatie. Een situatie welke een geooefend militair of wandelaar met ervaring in minder begaanbare streken en daarin voordoende extreme situaties, direct kan aangeven om daarover te kunnen of zelfs te móeten beschikken. Regels, wetten m.b.t. huizen voor wat betreft de eisen aan de waterleidingen, elektriciteit, constructies om mensen te beschermen, te leiden naar een zo’n verantwoord en risicoloos mogelijk bestaan. Ook in het verkeer, in ……. Overal is één dode al te veel, terwijl er bij een ramp …. Overal wordt men door het lokale, regionale en nationale bestuur in geleid, gestuurd, bestuurd; de hand aangereikt. Maar voor wat betreft nota bene een RAMP moeten mensen maar afwachten over wie en wat ze kunnen beschikken, worden totaal niet praktisch qua materiaal en voorzieningen overhedelijk officieel voorbereidend geleid, gestuurd en bestuurd, zeg maar zonder ook maar iets in een totaal onwisse en onvoorziene afhankelijkheid gedrukt, een afhankelijkheid van rampenbestrijding die ook nog eens in een tijd al waarin van een gigantische vergrijzing sprake is, elke dag aan vermogen, doelmatigheid en functionaliteit alleen maar moeten inleveren. Kortom; het lijkt welhaast of het er om te doen is. Deze totale opgedrongen afhankelijkheid van de burger door overheid, kan en mag gewoon niet meer voortbestaan, al was het alleen maar om de taak van de rampenbestrijding in het kader van de gigantische aanstormende vergrijzing zich vooral te kunnen richten op mensen die zich in een dergelijke situatie helemaal niet meer zelfstandig kunnen redden. Lokale en/of regionale en nationale bestuurders dienen hierin constant hun verantwoordelijkheden te nemen en die ook t.o.v. van hun burgers af te dragen; hun burgers daarbij recht in de ogen aan te kunnen blijven kijken. Wat mij betreft vloog alles wat er hieromtrent leidt of heeft geleid, er vandaag nog uit om morgen opnieuw te moeten solliciteren met gedegen plannen over hoe hier passend zo snel mogelijk met o.a. het bedrijfsleven, de deskundigen - en niet te vergetent de ervaringsdeskundigen -onder de veiligheidsvlag van een deugdelijke overhedelijke keuringsdienst en daaraan gekoppeld keurmerk, op zoveel mogelijk terreinen pratisch in te gaan voorzien.

label.Geplaatst op 2011-07-22 09:58:13


Tja. Terwijl een ieder voor zich zelf heeft afgevraagd om wat te moeten doen om zo snel mogelijk van a naar b te kunnen komen, zijn in levensnood zijnde mensen die écht absoluut bij b moesten komen wel behoorlijk in het gedrang geraakt of ergens anders in geraakt, niet? Mensen, hou toch alsjeblieft op. Goed. Of het hier nu een gevolg van een normaal weerpatroon is, een weercyclus is die vanuit de bestaansgeschiedenis van de aarde weer langzamerhand terugkomt of door vervuiling en daaraan gekoppelde klimaatsverandering zich langzaam ontwikkeld dan wel als gevolg van externe (ruimtelijke) activiteit; de levensbedreigende patiënten op zeg maar hun a-locaties en de ziekenhuizen op hun b-locaties, moeten door de hulpverleners ALTIJD en onder vrijwel alle omstandigheden te bereiken zijn. En dat zijn ze dus typisch (in extreme situaties) nog steeds niet. Ik ga geen mogelijke rampen opnoemen of mogelijk snelle en onverwachte veranderende klimatologische of geologische omstandigheden; dat lijkt me naar mensen toe vrij zinloos omdat actie en reactie toch doorgaans in democratie ligt besloten; niet in kennis of vernuft. En in democratische verhoudingen zijn de mensen die in dergelijke noodsituaties in doodsnood verkeren of zeg maar eerder ten dode zijn opgeschreven, toch maar niet meer dan \"peanuts\" vergeleken met de massa die hun prioriteiten nu eenmaal anders hebben gesteld. Niet waar? Wel, vandaag de tijd om morgen toch nog te kunnen beslissen om er voor te gaan zorgen dat er zich een goede, degelijke infrastructurele en logistieke situatie gaat ontwikkelen die alles hierin rechtzet, in alles voorziet waarin jaren en jaren toch wel duidelijk in blijkt te zijn verzaakt. In ieder geval kan niemand in de (nabije) toekomst nog zeggen: “We hebben het niet geweten of gekund”.

label.Geplaatst op 2010-12-31 13:33:21


Áls er iets op dit gebied door het bestuur m.b.t. de bevolking geschiedt, is het niet meer vrijblijvend aanbieden, adviseren van een PRETPAKKET, een iets dat uit een speelgoedwinkel of een feestwinkel lijkt te komen. Hoe dúrven ze? Iedere nuchtere natuurwandelaar bv, weet waar hij in een natuurlijk of van menselijke voorzieningen ontrukt of een gedistructueerd gebied kan aantreffen en op wat voor een manieren hij daar allemaal ondergeschikt of slachtoffer van kan worden. En die is daar dan ook niet zonder reden, uitgebreid gepakt en gezakt op voorbereid. Ik kan me er ook zo over opwinden, en loop ook nu weer als een wekker af. Vooral omdat je zelf ook weet dat de capaciteit van hulpverlening en rampenbestrijding - op z\'n zachts gezegd - beperkt is, en het ook de eigen vrije- op- of aangedreven verantwoordelijkheid bij gezonde mensen moet worden, om te beseffen dat er ook mensen zijn die in die situaties zichzelf totaal niet kunnen redden, en dat daardoor die de geringe capaciteit van hulpverlening en de rampenbestrijding dan ook het eerst aan die zwaksten dient toe te komen; die weg daartoe in eerste instantie voor dient te worden vrijgemaakt. Ik ben nu al zowat helemaal afgelopen, morgen begin ik me waarschijnlijk al weer op te winden. Maar of ik ooit nog een keer zal gaan aflopen? Ik denk het niet. Je bent en blijft als deskundige een roepende in een woestijn van eindeloze kortzichtig- en onbenulligheid.

label.Geplaatst op 2011-07-25 08:55:33


Over water gesproken. Denk hierbij ook eens aan alcoholvrij bier. Mijn zwager is met dat werk zelf instructief naar andere mensen toe, bezig. Heeft zelf een hele kast vol kartonnen met blikjes alchoholvrij bier en heeft dat ingepast in het voedings- en dus gewenningspatroon van het gezin. Altijd wordt de kast aangevuld en ze kunnen zo wéken zonder water, of zeg maar mét water waarin ook nog eens wat voeding zit verweven. Twéé in één. Praktisch en duurzaam blijven denken. Daarin vooral niet opgeven.

label.Geplaatst op 2011-07-22 16:17:34


Precies. Mee eens! http://kcweerbaarheid.hyves.nl/?ga_campaign=profileDetailsSchool_ProfileBox_HUBCLUB

label.Geplaatst op 2011-07-23 08:44:39


Dat is wel even iets anders dan dat je iedereen en alles met voor anderhald miljard aan walkie talkies ziet lopen te spelen en elkaar nog steeds niet goed begrijpen of verstaan; ook niet voor wat betreft rampenbestijding nu eigenlijk werkelijk inhoudt.

label.Geplaatst op 2011-07-21 08:54:54

Naar forum Algemeen

Cookies

Ziekenhuis

Om je een informatieve en prettige online ervaring te bieden, maken Ziekenhuis.nl (onderdeel van solvo b.v.) en derden gebruik van verschillende soorten cookies. Hieronder vallen functionele, analytische en persoonlijke cookies. Met deze cookies kunnen we de werking van onze website verbeteren en je van gepersonaliseerde advertenties voorzien. Door op ‘Akkoord en doorgaan’ te klikken, gaat u akkoord met het plaatsen van alle cookies zoals omschreven in onze privacy- & cookieverklaring.

Cookievoorkeuren

Je kunt hieronder toestemming geven voor het plaatsen van persoonlijke cookies. Met deze cookies houden wij en onze partners je gedrag op onze website bij met als doel je persoonlijke advertenties te tonen en onze website te optimaliseren.

Selecteer welke cookies je wil accepteren