Kijk, in nr. \'9\'

In kijk nr. ‘9’ ( 2011 ) lees ik onder “Verslaafd, part 2” een artikel over het orgasmensyndroom bij vrouwen, de gevolgen ook. En naar het schijnt zouden daar een niet onaanzienlijk aantal vrouwen onder lijden, en een in een enorm schaamtegevoel daaromtrent, in eenzaamheid wegkwijnen. Wel, als er door KIJK zo begaan zou zijn met hun lot, dan zou daar passende hulpinformatie voor die categorie vrouwen in die beschreven situatie zéker niet bij hebben misstaan, wel?!? Verder, we komen nu ook op het terrein van de prostitutie. Want hoe logisch is het niet, dat een groot gedeelte of het gróótste gedeelte daarvan, i.p.v. wat de media ons steeds maar willen doen geloven - in plaats van gedwongen - juist door dat orgasmesyndroom daar eerder vrijwillig in verblijven, in bedrijf of als kleine zelfstandige? Want een dergelijk wetenschappelijk en/of logisch ‘verband’ ga je dan vermoeden door zo\'n artikel, of niet soms? Of wat ook kan, dat juist door dat syndroom ze er eigenlijk niet toe gedwongen worden, maar wel onvrijwillig in moeten verblijven om zo de gevolgen van hun ziekte te niet te kunnen blijven doen. Niet? Ook, dat het grootste gedeelte van die vrouwen door het vele bezoek, daar niet in eenzaamheid wegkwijnen, maar in hun ziekte(n). Men zou daarnaast ook kunnen zeggen, dat de vrouwen die de weg van prostitutie hebben gekozen, voor het overgrote deel bezoekers ontvangen die óók ondergeschikt zijn aan het syndroom. Alleen, hier worden ze in het betreffende artikel – uit wat voor een private of andere belangen dan ook - totaal ..... weggediscrimineerd. Een groep, een welke die ook nog eens in tegenstelling tot hun vrouwelijke soortgenoten aan patiënten, daar (flink) geld – zo niet zoveel méér in hun leven - voor moet betalen om al dan niet uit hun lijden verlost te kunnen of mogen worden, precies, in plaats dat het geld oplevert, of zeg maar er ook maar ooit \"beter\" van kunnen worden. Je zou dus eigenlijk kunnen zeggen; de ene patiént betaald de andere patiënt om geholpen te worden, zonder dat die op haar beurt weer het geld weer teruggeeft als dank voor de behandeling voor háár syndroom .... Een rare situatie, niet? Enfin, de een zegt dit, de ander weer dát. En zo kunnen er over alle onderwerpen honderden verschillende meningen, veronderstellingen en verhalen gegenereerd worden. Goed, slecht, kundig, onkundig, sensationeel, discriminitoir, immoreel of hoe en wat ook anders. Zoveel hoofden, zoveel zinnen. Toch? \"Al met al is er daar - met uitzondering van het bekende gigántische verschil in de economische, financiële uitbuiting en het daarbij gepaard gaande lijden - totaal geen probleem .....\" Van welke kant je het ook belicht, hoe je het ook wendt of keert; de patiënten kunnen elkaar in ieder geval in de prostitutie voor wat betreft hun orgasmesyndroom, goed behandelen. Wie blijven, zijn de vrouwen én mannen, die met hun orgasmensyndroom/syndromen een dergelijke omgeving om emotionele, financiële dan wel andere redenen, nu niet bepaald op prijs stellen. Tot slot: met wat voor een belang of doel dan ook hieromtrent wordt geschreven; echte hulp, begrip, verwijzing en behandeling, die krijgen de patienten alleen bij de mensen en organisaties die zich daar vrijwillig en beroepshalve voor (blijven) inzetten. www.korrelatie.nl www.sensoor.nl www.nvsh.nl