Nr. 1

\"Als ik de reclame over het tv-scherm zie gaan over dat vrouwen nr. 1 zijn voor wat betreft hartfalen, hartkwalen, dan wordt het me te moede. Dat doet je toch wat? Maar als ze er alles aan gaan doen om ze geen nr. 1 meer te laten zijn, is het toch logisch dat de mannen die plaats (weer) gaan overnemen;, maar zoals gewoonlijk zullen zij het niet zijn die dat met een dergelijk reclamegeweld de ether in zullen slingeren, zo van: “Kijk, nu zijn wij weer lekker nr. 1”. Ten minste, ik heb dat vanuit de man in zijn algemeenheid en de hartstichting, nog nooit zo zien gebeuren. Maar kom, hoe lóssen we die ongelijkheid of heffen we die gelijkheid op? Ik denk dat het daar voor het overgrote deel aan ligt. Gelijk willen zijn en het gewoon niet kunnen zijn. Een koe is geen stier, en een stier is nu eenmaal geen koe. Een waarheid als een koe dus. Ik denk bijvoorbeeld aan het drankgebruik van de vrouw tegenover de man, waar het voor de vrouw twee keer zo hard aankomt voor wat betreft de gevolgen. En dat zal ook wel zo zijn bij het streven naar allerhande ander mannelijk nagestreefd gedrag en zo een zee van ‘gezondheidsvruchten’ afwerpen voor de gezondheidsindustrie. Net zoals het politieke / bestuurlijke streven om mannen middels wet en regelgeving een vróuwelijk gedrag af te laten dwingen, zal dat nu en/of in de toekomst ook voor hen fysiek en psychisch – en ook voor de maatschappij als geheel - de nodige gevolgen hebben veroorzaakt dan wel nog gaan veroorzaken. Nee, de man zal geen reclamespotjes de ether in laten inslingeren van “Kijk, eens. Wij zijn nr. 1 in voor wat betreft slachtoffers van alcohol- en drugsgebruik”. Zaken die eigenlijk niet méér staan, dan voor het wegvluchten uit de werkelijkheid (veel meer eigenlijk niet). Maar misschien dat de vrouw binnenkort met het nodige reclamegeweld trots publiekelijk mededeling zal doen, dat ze ook inmiddels dáár de man met vlag en wimpel in is voorbijgestreefd. En twee keer zo hard slachtoffer - ook dat nog - van wat allemaal niet méér. Niets om trots op te zijn dus.\"