Verward na een hartaanval
Mijn moeder (85 jaar) heeft een hartaanval gehad. Er is met hulp van een defibrilator ingeroepen om het hart weer \"op slag\" te krijgen. De eerste dag in het ziekenhuis herkende ze niemand; later werd dat beter maar ze zegt dat ze boodschappen moet doen, mee wil naar huis. Ik moet de schoenen ophalen en haar jas pakken en ga zo maar door. De verpleegkundigen die ik hierover spreek geven wisselende verklaringen voor dit gedrag. Echter kan ik er niet veel mee. Wie heeft hier ervaringen mee en wilt deze hier kwijt?
Het is een bekend gegeven dat oude mensen makkelijk verward kunnen raken. Een hartaanval en daarna gedefibrilleerd worden, ook nog in combinatie met een andere omgeving (van huis naar ziekenhuis), kan zeker verwardheid geven. Dit heet dan een delier. Wordt ze hier niet voor behandeld dan? Hoe dan ook, het is zaak dit met de zaalarts te bespreken. Die kan dan eventueel de psychiater er bij halen (die gaat namelijk over de behandeling van een delier).
hoi ik sluit me aan bij het antwoord van Co, ik herken dit ook als een delier. Dit komt vrij veel voor bij ouderen die opeens worden opgenomen in een ziekenhuis. Dingen die je zelf kan doen is neem vertrouwde spullen van mw mee. hierdoor word de omgeving wat vertrouwder. Zorg voor een duidelijke structuur (dit is niet altijd makkelijk te regelen in een ziekenhuis, maar probeer het zoveel mogelijk). Daarnaast is het zeker belangrijk dat er een behandeling gestart wordt. Dit kan een psychiater zijn, maar een geriater zou ook prima op zijn plaats zijn. dit is een arts die gespecialiseerd is in ziektebeelden bij oudere mensen. succes!