Tongkanker
Mijn vader is 54 jaar. Vorige week is hij geopereerd aan tongkanker. Helaas was het bij hem al in zo´n vergevorderd stadium dat zijn hele tong, zijn strottehoofd, zijn stembanden en een deel van zijn slokdarm verwijderd moest worden. Hij zal dus nooit meer kunnen eten of praten. Nu hij niet meer kan eten kom je er eigenlijk achter wat een sociaal gebeuren het eten eigenlijk is.....nooit meer samen koffie drinken, niet meer gezellig op een terrasje wat drinken, als er visite is geen lekkere borrelhapjes meer en gewoon ´s avonds met zijn zijn allen aan tafel zitten, zit er ook niet meer in. Praten doet hij nu door middel van een computer en een soort spraakcomputer. Dit brengt hem ook in een soort isolement, want dit kost je veel meer moeite om wat te zeggen en je kan gesprekken moeilijker bij houden. Waar hij nu echt tegen aan loopt is dat hij echt trek begint te krijgen in eten, en dat kan dus niet meer. Nu vraag ik me af of er misschien lotgenoten zijn of mensen die ook niet meer kunnen eten en praten. Ik ben benieuwd wat jullie ervaringen zijn en hoe jullie er mee om gaan. leonie
Ik geloof dat dit stukje ook al bij oncologie staat hè
Hoi, Ook mijn moeder (nu 76) had tongkanker en is geopereerd; gelukkig is er maar een deel van de zijkant van haar tong afgehaald.Ze moet nu nog eens per half jaar naar het Antonie van Leeuwenhoek in A'dam voor controle maar de angst blijft. Je merkt het bij het praten een klein beetje maar eten is toch moeilijker; ze heeft een blender en pureert een groot deel van haar eten en vlees gaat al helemaal niet. Ik wens jou en je vader alle sterkte!