Operatie galwegkanker

Hoi, ik wil graag reageren op uw bericht. Bij mijn vader is in Augustus dit jaar ook galwegkanker geconstateerd. Er zouden nog geen uitzaaiingen zijn en ze durfden nog een operatie aan. Met toch weer wat hoop gingen we naar Amsterdam, waar ze de zware operatie zouden doen. De kansen waren erg klein dat het zou lukken, ook nadien als de operatie zou slagen, dat de kanker weg zou blijven. Het waren hele spannende momenten. Helaas hebben ze mijn vader niet meer kunnen helpen. Het is allemaal voor niks geweest. Al met al is hij wel weer opgeknapt,maar heeft wel in moeten leveren. Voor de operatie voelde hij zich best goed. Nadien minder eetlust,meer pijnklachten die hij eigenlijk niet had. Problemen met stoelgang. Achteraf hadden we zoiets van; hadden we het maar nooit gedaan. Ik wil niet al je hoop wegnemen. Maar houdt in je achterhoofd, dat het gewoon een erg moeilijk operabel gebied is. Ik hoop dat je vader de operatie goed door komt en dat het allemaal gaat lukken. Veel sterkte in deze moeilijke periode.

Hallo, Hartelijk dank voor uw reaktie. Mijn vader heeft geen andere keus, dan zich te laten opereren. De artsen praten over een half jaar, 'n paar maanden, of zelfs maar weken als hij het niet laat oden. Maar helaas hebben zo ons ook heel duidelijk alle negatieve kanten van het opereren verteld. Het is te hopen, als het zover is. Dat er iets aan gedaan kan worden, en dat het lukt. As maandag wordt mijn vader (op zijn 60 ste verjaardag) Geopereerd. Ik weet niet hoe wij die dag (dagen) door moeten komen......

Hallo, Mijn naam is Jantine. Wel toevallig,mijn vader is ook 59. Hij wordt in februari 60. Hij heeft galwegkanker met uitzaaiingen in de alvleesklier. We weten niet hoe lang hij nog heeft. Op het moment gaat het goed met hem. Ik begrijp wat je bedoelt. Je grijpt alle kansen aan en houdt hoop dat de operatie lukt.Een kans op genezing. Het zal een vreselijke dag zijn, de dag van de operatie. Wachten, wachten en wachten. Maar als het lang duurt is het een goed teken. Probeer afleiding te zoeken. Ik weet niet waar hij geopereerd wordt,maar wij waren met het hele gezin samen in Amsterdam. Daar is hij geopereerd in het onze lieve vrouwen gasthuis. Het AMC had een te lange wachtlijst. Wij zijn de hele dag samen geweest, en hadden het einde van de dag een afspraak met de chirurg. We hadden steun aan elkaar. Maar dan nog is het vreselijk.Je wilt graag goed bericht horen. Ik hoop het goed uitpakt voor jullie. Groetjes Jantine

Hallo, Afgelopen maandag was de operatie in het AZM in Maastricht. We hadden allemaal goede hoop.(Er zouden geen uitzaaïngen zijn, en de tumor zou niet meer gegroeid zijn). Helaas belden de artsen na een paar uur op dat ze niet hebben kunnen opereren. Mijn vader heeft uitzaaïngen in het buikvlies, de alvleesklier en de 12 vingerige darm. De tumor is alle kanten op gegroeid. Volgens de chirurg zou men dit in heel de wereld niet kunnen opereren???? Waarom geven ze ons steeds zo'n hoop, terwijl daarna weer alles in duigen valt. Ze hebben as donderdag overleg voor evt chemo. Je schrijft dat je vader ook uitzaaïngen had in de alvleesklier, en dat ze hem toch hebben kunnen opereren. Hoe gaat het met hem. Ben benieuwd wat ons nog te wachten staat. Het is allemaal zo moeilijk.......

Sorry Jantine, Ik heb over het hoofd gezien dat ze ook jou vader niet hebben kunnen opereren. Het is wel een steun om te lezen dat er mensen zijn die precies hetzelfde meemaken. Renate

Hallo, Ik was benieuwd hoe de opratie was gegaan. het is dus niet gelukt. Nou wij zijn toen ook met een heleboel hoop die operatie ingegaan, zelfde als jullie. Ook uitzaaiingen. Met mijn vader gaat het nu aardig goed. We hadden in november zoiets van, als hij het einde van het jaar maar haald. Nu gaat het beter met hem. Hij is aardig stabiel. Hij heeft wel zijn slechte dagen,dan heeft hij meer pijn en last van zijn buik. Maar al met al,is het in augustus geconstateerd,in september geopereerd, en nu is het december. We leven met de dag. Maar als hij zo nog een poosje heeft,met wat kwaliteit van leven, gaan we ervoor. Het is allemaal zo onwerkelijk. En de onwetendheid hoelang je nog samen hebt. Ik vind het heel erg voor jullie. Hoe is het nu met je vader? Is hij alweer thuis? Hopelijk hebben jullie samen nog wat aan de feestdagen,als hij zich een beetje goed voelt.

Hallo Jantine, Ik heb vaak aan je moeten denken... Het gaat met mijn vader ook nog maar de helft dan voor de operatie. Veel moe, en ook veel pijn in z'n buik. De kerst is volledig in het water gevalllen! Mijn ouders en broer met zijn gezin zouden kerstavond naar ons toe komen. Twee dagen voor kerst was ikzelf doodziek. Ik realiseerde me goed dat dit wel eens de laatste kerst met z'n allen kan zijn. Best moeilijk. Maar nog moeilijker is het dat ik niet samen met mijn vader heb kunnen genieten. Aan de ene kant in de kamer zaten ze aan het kerstdiner, en aan de andere kant was onze dochter aan het overgeven. Doodziek..... Tussendoor was ik bezig met het kerstdiner en heb lopend mijn bordje opgegeten. Toen iedereen naar huis was heb ik het echt moeilijk gehad. Ik had deze kerst nog zo willen genieten. Vanmiddag moeten we naar het ziekenhuis en krijgen we te horen of er nog iets met chemo gedaan kan worden. Spannend allemaal... Je mag me ook thuis mailen, dan kunnen we verder kletsen. Het is fijn om te weten dat er iemand is die hetzelfde meemaakt. Een goede jaarwisseling! Renate