Derealisatie

Van 1 joint kun je nooit zo veranderen. Ik zou het bij iets anders zoeken.

Hallo Jimmy 0001, Vaak gaan traumatische ervaringen, angststoornissen, sociale problemen, relatieproblemen, drugs of alcoholgebruik vooraf aan Depersonalisatie/Derealisatie. Er zijn gevallen bekend van mensen, die aanhoudend depersonalisatie-ervaringen hebben gehad, soms maanden of jaren na het roken van slechts één jointje. Daarom is het beter om dit niet meer te doen, en blijven jouw klachten aanhouden, dat zou ik jou aanraden hierover toch een arts te raadplegen, zodat jij in ieder geval zekerheid hebt wat betreft jouw derealisatie-gevoel. Hartelijke groeten, Bommie

ik heb het nu 2 jaar ik ga morgen terug naar het gezondheidscentrum hopelijk heeft hij een oplossing zo niet zie ik het egt niet meer zitten

Hallo Jimmy 0001, Het is inderdaad beter dat je even kontakt opneemt met het gezondheidscentrum zodat je wat meer duidelijkheid kunt krijgen. Probeer in ieder geval positief te blijven. Je kunt mij in ieder geval als je daar behoefte aan hebt, op de hoogte houden van je ervaringen. Hartelijke groeten, Bommie

heb jij er ook last van of ervaring mee?

Hallo Jimmy 0001, Ikzelf heb heel wat narigheid meegemaakt in mijn leven en het is alweer heel lang geleden dat ik last heb gehad van derealisatie. Toen ik daar last van had, had ik heel veel traumatische ervaringen meegemaakt, waarbij ik toen het gevoel had gekregen, dat mijn lichaam en omgeving, veranderd waren van kwaliteit, zodat die onwerkelijk, verwijderd of automatisch leken. Ik had toen meer het gevoel dat ik zelf niet meer mijn gedachten en herinneringen bepaalde, net of mijn bewegingen en gedrag ook niet meer van mijzelf waren. Ik had het gevoel alsof ik levenloos was. Ik ben hiervoor toen in psychotherapie geweest waarna het toen steeds beter is gegaan en ik er nu gelukkig helemaal geen last meer van heb. Daarom lijkt het mij voor jou inderdaad ook heel goed dat je toch even naar de dokter gaat zodat je zeker weet wat er aan de hand is. Ik ben benieuwd hoe het verder met je zal gaan en hoop in ieder geval weer wat van je te horen. Sterkte en houd je haaks hoor, geef de moed niet op. Hartelijke groeten, Bommie

ben net terug van psychiater en ga dus niet meer terug hij zegt dat het dagdromen is :s wat het zeker niet is

Hallo Jimmy 0001, Ik las, dat de psychiater vertelde, dat het dagdromen zijn. Hoe voel je jezelf daarbij? Ben je opgelucht dat het in ieder geval geen derealisatie is en heb je meerdere adviezen gekregen hoe jij nu verder moet handelen? In ieder geval moet je jezelf geen zorgen maken, vooral omdat de psychiater jou aangaf dat er niets ernstigs aan de hand is en daar moet je je aan vast houden. Een psychiater heeft ervoor gestudeerd en weet alles over de geestelijke gesteldheid van een mens, dus als hij of zij aangeeft dat het goed is, moet je er kracht uithalen en ik zou bijvoorbeeld als ik jou was, nu eens even kijken hoe het verder met je zal gaan en of het over gaat op den duur. Als je erover wilt praten hier op het forum, moet je je gewoon blijven uiten, want dat kan ook al heel goed helpen. Wees er echt blij om Jimmy dat het niets ernstigs is en houd je daar aan vast. Sterkte met jezelf en houd de moed erin, echt! Hartelijke groeten, Bommie

ik voel me er nog slechter bij want ik ben 100% zeker dat het dagdromen niet is ik heb amper 15 minuten gepraat met hem, hoe kan hij dan al weten wat ik heb, en hij zij ook dat bij derealisatie hallucinaties voorkomen wat niet zo is en ook dat je bij derealisatie niet meer bij realiteit bent.Naar het schijnt is derealisatie bij trauma's makkerlijker te genezen dan bij drugsgebruik klopt dat? en wat heeft jou psychiater zoal gedaan om jou te genezen? ik wil hier gewoon vanaf zijn zo wil ik niet verder leven MvG jimmy

Hallo Jimmy 0001, Voor de goede orde, bij mij is nooit direkt derealisatie vastgesteld, daar ik met een ander probleem heb gezeten, namelijk ik ben de dochter van een psychiatrisch gestoorde vader en in alle daarbij horende problemen of aandoeningen, zat ook een stukje derealisatie, wat af en toe ook bij mij boven kwam. Ik ben daar mijn hele leven al mee bezig om de complexheid die ik opgelopen heb in mijn jeugd, een plaats te geven. Ik heb alles afgelopen en het heeft er op dit moment de schijn van dat ik daar nu redelijk vanaf ben. Ik kan met die wetenschap bevestigen, dat het vaak niet één aspect is wat je maakt zoals je bent. Dus als jij zegt dat jij derealisatie-verschijnselen hebt, dan is dat nogal exact. Daarom denk ik, zegt jouw psychiater dat het dagdromen zijn en dat het misschien wel vanzelf overgaat. Zoals jij al eerder schreef, denk jij dat het ontstaan is door het roken van joint, maar zitten er niet meer dingen op de achtergrond die mogelijk meespelen? Kan en wil je daar wat meer over vertellen? Hoe is bijvoorbeeld jouw jeugd geweest en hoe leef jij nu? In mijn geval heeft het praten en jezelf uiten over je verleden mij bijzonder geholpen. Misschien is dit voor jou ook een manier om ervan af te komen. Graag hoor ik wat van je. Hartelijke groeten, Bommie

In mijn jeugd was ik heel gelukkig nooit geen problemen gehad had een mooi leven.En op die dag was er een uitstap naar een autosalon met school mijn vrienden gingen een joint roken en ik dacht dat wil ik ook eens proberen ik heb dan iets van 6-8 trekjes genomen en na 10 minuten begon het te werken maar opeens was het effect zo sterk dat ik angstig begon te worden en begon een beetje te panikeren maar achter een tijdje was het weg en na 3 uur was het uitgewerkt en opeens voelde ik mij heel raar alsof ik aan het dromen was ik heb mijzelf dan een paar keer geslaan om te zien of ik wakker was dat was ik dus wel.Ik dacht dit gaat vast wel over maar het bleef maar duren niets dringt nog tot me door net of alles automatisch gaat heb soms ook moeite om te herineren wat ik een uur geleden gedaan heb.ik heb het ergst als ik in mijn bed lig dan vraag ik mij af waarom ben ik hier nog wat is het nut dat ik nog leef soms wil ik er gewoon een eind aan maken. MvG jimmy

Hallo Jimmy 0001, Ik denk toch dat ik jou niet verder kan helpen, want ikzelf heb geen ervaringen met het roken van een joint. Misschien moet je het eens aan Keith Bakker vragen of iets van dien aard, wat met een mogelijke verslaving te maken zou kunnen hebben. Keith Bakker kun je op internet vinden. Misschien is hij beter op de hoogte wat er met jou aan de hand kan zijn. Hopelijk kun je hier wat mee en sterkte met jezelf, ik hoor misschien nog wel hoe jouw bevindingen zijn met iemand die met het roken van een joint op de hoogte is. Hartelijke groeten, Bommie

Hallo ik denk niet dat het verslaving zou zijn heb al veel gelezen dat je van 1 joint maanden tot jaren derealisatie kunt krijgen maar wat ik mij afvraag ik lees veel dat derealisatie een soort cirkel is als je angstaanval krijgt word het erger maar ik heb nooit angstaanvallen zou het misschien toch een andere ziekte zijn want soms heb ik ook last van een knobbel in de keel dat ik niet goed kan slikken en heb soms ook dat mijn hart overslaat wat ik veel heb is in mijn slaap vergeten te ademen. Mvg jimmy

Hallo Jimmy 0001, De vraag die jij stelt, kan ik helaas niet voor jou beantwoorden, omdat ik geen arts ben. Zelf denk ik dat je er beter aan doet om met deze vragen naar jouw huisarts te gaan en dit eens voor te leggen, zodat er voor jou meer duidelijkheid kan gaan ontstaan, en je gerustgesteld kunt worden, want nu wordt het voor jezelf steeds moeilijker en ga je jezelf ontmoedigd voelen, en dit is natuurlijk niet de bedoeling. Graag had ik je erbij geholpen, maar zoals ik al zei, ik ben geen arts, maar ik ben wel benieuwd hoe jouw bevindingen verder zullen verlopen. Sterkte alvast en je moet echt naar een huisarts gaan Jimmy, want dat is de enige manier om erachter te komen. Hartelijke groeten, Bommie

Maak je geen zorgen. Ik heb precies hetzelfde meegemaakt. DP/DR is niets anders dan een gezond verdedigingsmechanisme van je hersenen om om te gaan met stress, angst en overprikkeling. Het gevoel van DP/DR brengt alleen weer angst en stress met zich mee, zodat je in een spiraal komt. Leer je zelf dat het gevoel niet eng is en alleen maar een gezond mechanisme van je hersenen dat een beetje op hol is geslagen. Dit is getriggerd door die joint. Mijn turning point ontstond op het moment dat ik het gevoel zelf kon opwekken en geen angst meer voelde (als je bijv. lang naar 1 punt kijkt krijgt iedereen het zelfde gevoel). Ik loop tegenwoordig elke dag door de natuur of langs het strand. In het begin word je dan enorm met je zelf en de wereld geconfronteerd. Klote gevoel, maar na een tijdje ontstaat er een soort acceptatie. Mensen met DP/DR zijn vaak hoog sensitieve mensen, die erg bewust zijn van zich zelf. Het gevoel komt namelijk bij 70% van de mensen voor. Veel mensen roepen het juist op door alcohol en drugs. Erg belangrijk en werkend is cognitieve gedragstherapie. Hier leer je omgaan met het gevoel. Uit onderzoek blijkt dat het werkt!