Dringend hulp nodig, reageer aub

Doe even normaal, dit heb ik vaker gehoord.

Ik ken het gevoel. Mijn ervaring is helaas dat vaak de antidepressiva wel even soelaas bieden maar na enige tijd je karakter geheel vervormen en je nog meer in de vicieuze cirkel duwen. Je kent jezelf niet meer. Zelf heb ik veel baat gehad bij een jaar groepstherapie (Transactie Analyse) en veel (niet al te inspannende)(sport. Een flink trauma heelt toch nooit maar je kunt er mee leven. Belangrijk is dat je je gevoel voor eigenwaarde terugvindt en van daaruit jezelf weer opbouwen. Sterkte maar het lukt vast wel!

STOPPEN! Ik heb bijna hetzelfde meegemaakt, doordat ik veel pijn had, moest ik amoxilline etc.(ik weet het niet precies meer) slikken. Dit hielp absoluut niet, de huisarts verhoogde het steeds maar omdat het niets hielp, ik veranderde alleen maar, mijn man herkende mij op den duur niet meer, zo was ik niet! Ik werd een totaal ander mens, ik slik nooit meer anti depressiva tegen pijn, omdat het averechts werkt. Dit wil je toch niet, is er geen andere optie? Ik ben in 1 keer gestopt, gelijk werd ik weer de normale vrouw van voor die tijd. Sterkte!

Beste malvado403 ik heb je verhaal gelezen en ben zeer bewogen met wat je door maakt, gelijk wil ik zeggen dat ik je niet kan helpen, maar wel een weg kan wijzen. Er is een God in de hemel die heel veel van jou houdt, zoveel dat Hij zijn eigen Zoon gaf voor jou,zeg niet te gauw , o daar heb je er weer één,zelf heb ik veel mee gemaakt en heeft Hij mij er uit gehaald, waardoor ik weer Leef. Het kost je niets Hem (Jezus)in je leven toe te laten. Als je hier hulp bij nodig heb, is hier een adres, heel veel rust en vrede toegewenst.http://www.dedriehoek.nl/

Bedabkt voot jullie raad allemaal

Medicijnen krijg je van je arts. Wees daar als eerste dankbaar voor. Ook als je er de pest aan hebt, mag je nog blij zijn dat die medicijnen er voor jou zijn. Voor jou, omdat er aandacht aan jou en je problemen wordt besteed. Geen mens wil dat je zelfmoord pleegt. We zijn toch niet geboren geworden om als we geen zin meer hebben er maar mee op te houden! Geen zin in eten? Als je veel te dik bent is dat voor een paar dagen niet erg. Maar bedenk wel. Wij leven in een land waar we kunnen kiezen uit veel eten! Maak dan de goede keuzen, dan komt de zin en de trek naar eten vanzelf weer terug. Verder denk ik dat je hulp van een psychiater of psycholoog krijgt. Alles wat jij verkeerd deed moet je zeggen. Ik wens je moed en kracht om weer met beide benen op de grond te gaan staan. En hoop dat je weer van het leven kunt genieten. Diep in onszelf dragen we de hoop is ze niet daar, dan is ze nergens Hoop is een bewustzijn en staat of valt niet met wat er in de wereld gebeurt Hopen is voorspellen nog voorzien Hoop zit in de ziel,in het hart gegrift, Hoop is de kunst om ergen aan te werken omdat het goed is niet alleen omdat het kans van slagen heeft Hopen is zeker weten dat iets zinvol is ongeacht de afloop.

Je hebt duidelijk te veel met de hulpverleners gepraat. De vragen, welke hulpverleners stellen, heb jij in je gedachten opgeslagen en pas je op jezelf toe. Dat herken ik. Hulpverleners brengen je op ideeen en omdat je zwak staat klamp je je vast aan deze negatieve praatjes. Het beste kun je met je huisarts spreken over de medicatie en de medicatie afbouwen. GGZ-hulpverleners willen niets weten van afbouwen, maar willen juist dat hun patienten veel middelen slikken en daardoor maken ze jou afhankelijk en sociaal geisoleerd. Dus mijn advies is: Naar de huisarts en niet praten over alles wat de hulpverleners in je hoofd hebben gezet, want dan lijk je wel echt gek. Je bent normaal en je reageert precies zoals mensen, die zich aan de hulpverleners vastklampen. Ik heb daarmee ervaring, omdat ik dit zelf heb aangezien. Dus: Houd regelmatig contact met je huisarts en laat de GGZ-hulpverleners er buiten, want je anders isoleer je steeds verder. Ga wandelen! Kies een cursus uit, waar je wekelijks een uur heen moet en praat niet over je ziekte. Als je niet over je ziekte praat, gaan de mensen je behandelen als een normaal mens. In de cursus kies je dan iemand uit om mee op te trekken en vertel dan niets over wat de hulpverleners je wijsmaken. Maak een dagschema voor jezelf, met vaste tijden voor slapen gaan, opstaan, eten, tv kijken, wandelen. Dat kun je heel goed zelf. Op internet kun je zoveel praten over je ziekte als je wilt, maar in het normale leven kun je dat beter niet doen, want dan trek je raar volk aan. Hulpverleners in de GGZ maken gezonde mensen ziek. Zij zijn alleen geschikt voor zieke geesten, maar die melden zich niet zelf. Succes en houd beslist contact met je huisarts.

Heb je wel eens gedacht aan bevrijdingspastoraat? Informatie aanvragen bij: info@bevrijdingspastoraat

Beste Malvado... Ik ben het helemaal met "raadgever "eens. Maar ik wil er nog iets aan toevoegen: misschien kan je je brief aan je familie laten lezen zodat ze begrip kunnen opbrengen voor jouw gevoelens. Verder moet je het toch zelf doen in dit leven en dat is moeilijk als je geen hulp hebt. Dat je deze kreet op het forum hebt gezet bewijst dat wel! En je ziet er zijn genoeg mensen die met je meeleven! Misschien heb je ook een lichtere medicatie nodig! Ik heb zelf in het verleden medicijnen geslikt die me zo overmoedig maakten dat ik dingen ging doen die heel gevaarlijk hadden kunnen aflopen. In mijn geval ben ik gestopt met die medicijnen...en heb ik een goede vriendin waar ik gelukkig àlles mee kan bepraten. Soms heb ik nog een terugval maar over het algemeen gaat het nu beter met me. Ik ken dat gevoel ook zo goed dat je geen zin hebt om met iedereen te praten en de schijn op te houden! En dat je dan liever niemand wil zien en ook je zelf gaat verwaarlozen. Daarom is het belangrijk wat "raadgever" ook al zei om een geregeld leven te gaan leiden. Dat heb ik ook gedaan door ergens als vrijwilligster te gaan werken. Je moet dan op gezette tijden opstaan. Je kan beginnen met 2 dagen in de week. Misschien kan je ook aankloppen bij :begeleid werken. Een initiatief van de OK-bank.,die mensen met psychise of depressieve klachten kan helpen. Als je alleen blijft met je problemen kom je er niet uit. En misschien kan je iets met je hobby doen...maar dan samen mèt iemand. Heel veel moed en sterkte. Loraina.

Inderdaad, volg de adviezen van Josefientje, Raadgever en Loraina! Hoe je het ook wendt of keert, exact de zelfde ballast zul je weer op je schouders gaan voelen als de medicatie is uitgewerkt + de rest. Met de rest bedoel ik het afbouwen/afkicken/bijwerkingen proces. Laat zien dat je sterker bent dan de GGZ Maldavo403. Je zult wel moeten, maar je kan het ook! Er zullen best wel wat ethisch ingestelde GGZ-medewerkers bestaan die ook echt denken dat ze het goed doen maar... het begint vanuit jezelf en de verantwoordelijkheid ligt ook bij jezelf en de meeste kennis over je eigen psyche bezit je ook zelf. Een psychiater kan niets, helemaal niets behalve een experimentele tijdelijke verdoving toepassen met risico. Sinds de psychiatrie zich op grote schaal is gaan bemoeien met onze bevolking zijn er op ALLE fronten rampzalige statistieken onstaan... Vind je kracht zelf en laat je niet dragen Maldavo403.

Als ik kan zou ik dat onmiddellijk doen, zie is naar een bericht dat ik vanmorgen gepost heb over wat veroorzaakt een psychose en dergelijke en dan heb je mss nog één uitweg maar als ik je al mag helpen, hetgeen ik begrijp is dat je een robot bent geworden. Je kan vragen aan je arts opdat hij L-Fenylalanine opstart niet rokers 500mg wel roker 1000mg dagelijkse dosis. Het werkt energetisch, helpt voor een betere opname van dopamine en is gewoon een aminozuur, een voedingssupplement dat je in je apotheker kan verkrijgen. Hou me oo de hoogte opdat het helpt voor jou.

L - p h e n y la la nine is een aminozuur en voedingssupplement dat je kan helpen bij je afgevlakte en onenergetische emoties. 1 0 0 0 m g voor rokers smorgens en 5 0 0 m g voor niet rokers dagelijks. Dat kan je helpen naar een leven. Sorry dat ik het zo moet zetten maar er is een filter die het anders tegenhoudt.

bekijk mijn bericht van deze morgen is. Wat veroorzaakt een psychose?