Extreme onverklaarbare wisselingen in humeur
Hallo iedereen, Ik heb iets, maar ik weet niet wat, en ik weet niet of het wel iets is. Ik zal beginnen met een paar voorbeelden van situaties: Een paar weken geleden eerste werkdag in een restaurant. Ik had leuke collegas, stelde me aan ze voor maakte een kort praatje met sommige van hen enzovoort. Na een kwartiertje bedienen ging mijn humeur ineens zonder enkele reden extreem omlaag. Ik was opeens in een zeer on-spraakzame bui en was hartstikke down. Ik ben na een uurtje al ontslagen, omdat ik te veel frons en de klanten wegjaag als je zo kijkt Toen ik na 5 minuten weer op de fiets zat, was mijn humeur weer helemaal in orde. Gisteravond tijdens het uitgaan. Ik had van te voren erge zin. Het is een erg leuke groep, en het is altijd erg gezellig. Om 11 uur zijn we het café ingegaan, om 11.15 ging mijn humeur weer plotseling omlaag, zonder enige reden. Ik voelde me echt extreem down en on-spraakzaam. Echter, om 12.15 ongeveer was mijn humeur opeens extreem goed, zonder enige reden en heb ik zelfs verschillende onbekende mensen aangesproken en mee gepraat en gelachen enzo. Ik drink zeer weinig, ik rook niet en gebruik geen drugs. Ik werk nu sinds 3 dagen in een ander restaurant. In het begin genoot ik erg van de interacties met de gasten, de 2e dag werd ik er juist depri van, en vroegen sommige gasten me of ik het werk niet zo leuk vind of dat ik naar huis wil. Ik heb gedurende mijn schoolcarrière ook vaak meerdere keren per dag onverklaarbare humeurwisselingen gehad. Ik heb mezelf altijd voorgehouden dat ik gewoon mijn karakter is, maar nu ik er beter over nadenk, en ook met mensen over gepraat heb, ben ik steeds meer gaan denken dat dit iets is wat niet normaal is. Het is niet zo dat ik opeens heel agressief kan worden ofzo, maar het is wel zo dat ik ineens down en depri kan worden, zonder enkele reden en zelfs als ik het eigenlijk erg naar mijn zin heb. Het is wel zo dat deze stemmingswisselingen bijna altijd plaats vinden in een sociale situatie, dus als ik sociaal bezig ben. Ik weet echt niet wat dit is en wat er tegen de doen is, er valt geen touw meer aan vast te knopen, vandaar dat ik dit hier plaats. Ik hoop dat een van jullie kan vertellen wat er eventueel aan de hand zou kunnen zijn en of het verstandig is om naar een dokter te gaan. Bij voorbaat dank Bjorn
Ik denk dat je een soort van bipolaire stoornis hebt. Alhoewel die meer voor de langere termijn geldt. Minstens een aantal weken. Maar je hebt wel alle verschijnselen alleen heel kort. Ik zou er zeker mee naar je huisarts gaan want je ondervindt er last van.
Hallo Bjorn H88, Ik denk dat het toch op een bipolaire stoornis lijkt wat jij beschrijft. Mijn vader was namelijk manisch depressief, en ik zie dezelfde kenmerken erin als welke jij beschrijft. Als mijn vader laten wij zeggen een ''manie'' had, had hij meer dan een week een uitgelaten stemming of hij was prikkelbaar en dan zag je bij hem opeens dat hij veel actiever werd in de omgang met andere mensen, hij werd spraakzamer, hij schakelde opeens dan over van het ene onderwerp op het andere, hij vond zich dan bijvoorbeeld opeens heel geweldig, had minder behoefte aan slaap, maar was heel snel afgeleid. Wat wel heel naar ook was, dat hij heel veel schulden ging maken. Daarna zag je bijvoorbeeld dat hij meer dan twee weken opeens heel somber werd, nergens meer interesse in had, en geen plezier meer in iets kreeg, hij werd moe, had geen energie meer over en voelde zich dan heel waardeloos. Vaak wilde hij dan gewoon niet meer leven. Ik zou toch als jij dit een beetje bekend voor vindt komen, kontakt opnemen met je huisarts, zodat je in ieder geval zeker weet of dit inderdaad bij jou ook speelt. Sterkte met jezelf en houd je haaks. Hartelijke groeten, Bommie