Hinderlijk

Ik ben nu in vrijwilige opname. Ik heb in helaas in gedwongen opname gezeten. Ik heb mijn dossier met mijn SVPer doorgenomen. Daaruit blijkt dat in het jaar dat ik bij mijn ouders ben weggelopen met het doel om een eigen vrij leven te gaan lijden. Zonder de beperkingen welke mijn ouders mijn opleggen. IK had bij mijn ouders geen vrijheid. Ze moesten perse alles weten. Ze lieten hun vrienden en kenninsen en daar hebben ze veel van mij stalken. Zodat ze precies wisten waar ik was, wat ik daar deed en hoe lang ik ergens was. Ik had dus een hele slechte relatie met mijn ouders en nu heb ik dit contact verbroken. Uit het dossier blijkt dat mijn ouders zeer intensieve gesprekken met een psychiater over mij hebben gehad. En dat ze doodongerust waren over mij en dat ze hebben geprobeerdt mij toen al gedwongen te laten opnemen. Dus toen ik mij gedwongen zag weer bij mijn ouders te gaan wonen zagen ze hun kans en hebben ze mij met het excuus van een psychose met tussenposen. gedwongen opgenomen. Het is ze gelukt helaas. Wat is verstandig en nu komt mijn vraag, wat is verstandig om te doen in een situatie waarin mijn ouders aangeven dat ze zich doodongerust over mij maken en dat ze heel veel van mij houden. Terwijl ikzelf weet dat mijn ouders mij alleen maar lastig vallen, beperken en dwarsliggen. Wat is dan verstandig om te doen wanneer je ouders je hiermee hinderen, je staat bij zo ongeveer machteloos tegen. Omdat je toch wordt gedwongen om je ouders gerust te stellen omdat ze zoveel van je houden zeggen ze. Maar jij weet hoe het werkelijk zit. Want ik heb drie jaar in gedwongen opname gezeten om te zogenaamd te genezen van het excuus wat mij ouders claimen dat ik heb. De medewerkers daar en iedereen die daar werkt overtuigen van het tegendeel het bewijzen is onmogelijk gebleken. Je kunt absoluut nie bewijzen dat je geen psychosen hebt gehad. Omdat je dwangmedicatie krijgt en daar kom je pas af als je vrijwillig je medicatie neemt. Erover spreken heeft ook weinig zin want het is of taboe of zinloos omdat je na 5 jaar nog steeds dezelfde antwoordden krijgt. Je loopt tegen een onbreekbare muur aan. Met Vriendelijke groet Kevin