Hoe gaat een longfunctieonderzoek in zijn werk?
Een longfunctieonderzoek duurt ongeveer dertig minuten tot twee uur. Er zijn verschillende manieren om de longen en de luchtwegen te onderzoeken. De keuze voor een bepaald onderzoek is afhankelijk van de klachten.
Spirometrie
Een spirometrie meet de longinhoud en of de luchtwegen vernauwd zijn of niet. Hiervoor moet je een aantal keer zo hard mogelijk in- en uitademen in een apparaatje dat spirometer wordt genoemd.
Diffusie onderzoek
Een diffusie onderzoek meet de snelheid waarmee ingeademde zuurstof aan het bloed wordt afgegeven. Hiervoor moet je diep inademen en je adem tien seconden vasthouden. Daarna blaas je
weer uit in het apparaat. Bij dit onderzoek adem je een kleine hoeveelheid (onschadelijk) testgas in wat je vervolgens weer uitblaast.
Bodybox onderzoek
Een bodybox onderzoek meet de weerstand van de luchtwegen, zodat er kan worden vastgesteld hoeveel moeite ademhalen kost. Ook wordt de totale longinhoud gemeten. De meting vindt plaats in een dichte glazen ruimte, vergelijkbaar met een telefooncel. Tijdens het onderzoek wordt aangegeven hoe je moet ademen.
Shunt onderzoek
Een Shunt onderzoek meet hoeveel zuurstof het bloed maximaal kan opnemen. Er wordt bloed afgenomen om het zuurstof- en koolzuurgehalte in de bloedvaten te bepalen. Dit onderzoek wordt ook wel gecombineerd met andere longfunctieonderzoeken zoals een fietsergometrie.
Compliance onderzoek
Een compliance onderzoek meet de elasticiteit van de longen. Er wordt een dun slangetje via de neus in de slokdarm gebracht, waarna je een aantal ademhalingsoefeningen doet.
NO-onderzoek
Een NO-meting meet het stikstofmonoxide-gehalte in het bloed om te bepalen of er ontstekingen in de luchtwegen zijn. Hiervoor moet je diep inademen en je adem tien seconden vasthouden. Daarna blaas je weer uit in het apparaat.
Histamine-provocatieonderzoek
Een histamine-provocatietest meet de gevoeligheid van de luchtwegen. Je ademt tijdens dit onderzoek een kleine hoeveelheid histamine in terwijl je krachtig in- en uitademt.
Fietsergometrie
Een fietsergometrie (inspanningstest) meet het functioneren van de longen tijdens inspanning. De hoeveelheid zuurstof in het bloed, de hartslag en ademhaling worden gecontroleerd terwijl je fietst op een hometrainer. De lichamelijke belasting hiervan wordt steeds verder opgevoerd, totdat het maximum is bereikt. Daarna moet je rustig uitfietsen om het herstel te kunnen meten.
Voor sommige longfunctieonderzoeken is het belangrijk dat je in de 24 uur voor het onderzoek geen medicijnen gebruikt die de luchtwegen verwijden. Je behandelend arts zal dit aangeven.
Laatst bijgewerkt op 19/03/2019