Hoe gaat een MIBI-scan in zijn werk?
Een MIBI-scan vindt plaats op de afdeling nucleaire geneeskunde en bestaat uit twee onderdelen: een meting tijdens rust en een meting tijdens inspanning. Na beide metingen wordt er een scan gedaan van het hart.
MIBI-scan na belasting van het hart
Tijdens de MIBI-scan in inspanning wordt er een meting gedaan terwijl hart en lichaam veel zuurstof nodig hebben. Er wordt meestal gevraagd om een fietstest te doen, waarbij er wordt gevraagd iedere minuut iets harder te trappen. Wanneer deze inspanning niet mogelijk is, wordt er bloedvat verwijdende medicatie via een infuus in de arm toegediend. Tijdens de fietstest of na het toedienen van de medicatie wordt de radioactieve stof ingespoten via een naaldje in de arm.
MIBI-scan in rust
Tijdens de MIBI-scan in rust wordt er een meting gedaan terwijl het hart en lichaam geen zuurstoftekort hebben. Er wordt wederom een kleine hoeveelheid radioactieve vloeistof in de bloedbaan gespoten terwijl er geen inspanning plaatsvindt.
Scan
Als de radioactieve stof is ingespoten, worden er foto’s gemaakt met behulp van een gammacamera, een groot apparaat dat straling van radioactieve stof meet. Meteen nadat de vloeistof is ingespoten, kunnen er foto’s gemaakt worden. De stof hoeft niet opgenomen te worden, want hij zit al in de bloedbaan en komt zo ook vanzelf in het hart terecht. Er wordt je dan gevraagd rustig op je rug te gaan liggen terwijl het apparaat om je heen draait. De scan duurt ongeveer twintig tot dertig minuten.
Diagnose
De foto die is gemaakt tijdens belasting van het hart wordt vergeleken met de foto die is gemaakt tijdens rust. Zo kan er worden gekeken waar het meeste bloed heen gaat op het moment dat het hart de meeste zuurstof nodig heeft (tijdens belasting) en waar de doorbloeding helemaal niet aanwezig is (tijdens rust).
Op de foto’s van de scan tijdens belasting zullen alleen de best doorbloede delen te zien zijn, op de foto’s van de scan tijdens rust kun je de delen zien waar helemaal geen doorbloeding plaatsvindt. Op basis van de mate van doorbloeding wordt er bepaald wat voor behandeling er verder nodig is.
Laatst bijgewerkt op 4 maart 2019