Hoe gaat een vlokkentest in zijn werk?
De vlokkentest kan op twee manieren worden afgenomen: via de buikwand of via de vagina. Welke benadering de gynaecoloog kiest, is afhankelijk van de ligging van de baarmoeder en de positie van de placenta in de baarmoederholte. Het onderzoek duurt ongeveer tien minuten en vindt plaats zonder verdoving.
Vlokkentest via de buikwand
Bij de vlokkentest via de buikwand neemt de gynaecoloog met een naald weefsel van de placenta weg. Voordat de naald naar de placenta wordt gebracht, maakt de gynaecoloog een echo om de plaats van de placenta te bepalen. Vervolgens desinfecteert de arts je buik en wordt de naald in de baarmoeder geprikt. Een lege injectiespuit aan de naald beweegt heen en weer en zuigt zo kleine stukjes placenta op. In totaal duurt het prikken en opzuigen meestal maximaal een minuut. Het kan een onaangenaam, menstruatie-achtig gevoel geven.
Na het onderzoek wordt direct gecontroleerd of er voldoende vlokken zijn opgezogen. Bij sommige vrouwen wordt er de eerste keer onvoldoende weefsel verkregen. De gynaecoloog zal dan nog een keer een naald inbrengen en weefsel opzuigen. Lukt het dan nog steeds niet om voldoende weefsel van de placenta op te nemen? Dan is het beter om later in de zwangerschap een vruchtwaterpunctie te doen.
Soms blijkt uit de echo dat je darmen tussen de baarmoeder en de buikwand liggen. Een vlokkentest via de buikwand is dan niet mogelijk. De gynaecoloog kan het onderzoek dan een week uitstellen, of de vlokkentest via de vagina uitvoeren.
Bloedgroep rhesus-D
Tijdens de vlokkentest via de buikwand kan je bloed in contact komen met bloed van je kind. Dit kan gevaarlijk zijn als je bloedgroep rhesus-D negatief is. In dat geval krijg je na de vlokkentest een injectie met anti-D immunoglobuline. Deze injectie zorgt ervoor dat je lichaam geen antistoffen vormt tegen de rode bloedcellen van je kind.
Vlokkentest via de vagina
Bij de vlokkentest via de vagina wordt met een tangetje wat weefsel van de placenta weggenomen. Je neemt plaats op een gynaecologische stoel. De schede en schaamstreek worden gedesinfecteerd. Vervolgens brengt de gynaecoloog een eendenbek (speculum) in. Terwijl er een echo wordt gemaakt, schuift er een dun tangetje langs de wand van de baarmoeder tot in de placenta. Met het tangetje wordt een kleine hoeveelheid weefsel weggenomen.
Ook bij deze methode kan onvoldoende weefsel weggenomen worden. In dat geval zal de gynaecoloog nog een tweede keer het tangetje inbrengen om nieuw weefsel weg te nemen.
Na de vlokkentest via de vagina kan bloedverlies ontstaan. Binnen 12 tot 24 uur gaat dit meestal over in roze of bruine afscheiding. Deze afscheiding duurt meestal enkele dagen, maar kan soms ook drie tot vier weken aanhouden.
Risico’s bij een vlokkentest
Een vlokkentest is niet zonder risico. Het kan leiden tot een bloeding, infectie of miskraam. Het risico op een miskraam als gevolg van een vlokkentest is ongeveer 0,5%.
Laatst bijgewerkt op 13 juli 2018