Test om ADHD vast te stellen
Op het moment dat hulp wordt gezocht is er eigenlijk altijd sprake van een probleem in de opvoeding. De gewone opvoeding schiet tekort, waardoor de ouders en de leerkracht zich machteloos gaan voelen. De kinderen zitten niet meer lekker in hun vel, worden toenemend agressief en depressief als gevolg van alle mislukkingen. Dit is meestal ook het moment dat de ouders danwel de leraar stapt met de vraag om met tests ADHD vast te stellen.
De diagnose ADHD wordt door een arts gesteld doorgaans in samenwerking met andere deskundigen zoals een psycholoog. Aan de hand van gesprekken met ouders, vragenlijsten, lichamelijke testen en de eigen contacten met het kind wordt beoordeeld of het kind kenmerken vertoont die horen bij ADHD. Het gaat hierbij om de vraag of het kind in zijn leren en sociale contacten nadrukkelijke belemmeringen ondervindt als gevolg van snelle afleidbaarheid, zwakke concentratie, lichamelijke onrust en onnadenkend gedrag. Daarbij is van belang te weten dat bij ADHD enkel sprake kan zijn van aandachtsproblemen en dat het niet altijd gepaard hoeft te gaan met hyperactief en impulsief gedrag. Het gedrag bij de dokter is belangrijk voor de diagnose, maar niet doorslaggevend omdat veel kinderen met ADHD weinig of geen verschijnselen hebben als een vreemde volwassene vragen aan ze stelt en met ze speelt. Een belangrijk onderdeel om de diagnose te stellen vormt dan ook een hersennderzoek en het invullen van vragenlijsten. Hersenonderzoek wordt gedaan om de mate van hyperactiviteit te bemeten. De hersentests zijn 90% betrouwbaar, maar moeten altijd in combinatie met vragenlijsten beoordeeld worden. Dit soort neuropsychologische tests kunnen helpen om de diagnose nader te preciseren en aanverwante problemen bloot te leggen, zoals onderliggende leerproblemen, angststoornissen, depressiviteit et cetera.
In de meeste gevallen is ADHD een stoornis op zich. De verschijnselen beginnen op jonge leeftijd en kunnen op den duur iets bijtrekken. Soms echter wordt ADHD veroorzaakt door een andere ziekte zoals epilepsie. ADHD kan samenhangen met tics of een leerstoornis. Ook de situatie thuis of op school kan een belangrijke rol spelen. Om tot een behandelplan te komen is het nodig de oorzaken van de ADHD- verschijnselen te kennen. Daar is altijd een psychiatrisch en soms ook een neurologisch en psychologisch onderzoek voor nodig.
