Complicaties bij behandeling van een brughoektumor
Bij elke behandeling kunnen complicaties optreden. Dit geldt ook bij de behandeling van de brughoektumor. Bekende complicaties zijn:
- Verlies van nog aanwezige gehoorsfunctie.
- Gehele of gedeeltelijke uitval van de aangezichtszenuw, waardoor er een asymmetrie in de motoriek bestaat in het gezicht met het niet goed kunnen sluiten van het oog en de mond aan de aangedane zijde. Na de operatie kan dit optreden ondanks dat de aangezichtszenuw anatomisch intact gebleven is. Je ziet dan in het verdere verloop vaak een geleidelijk herstel optreden. Wanneer de zenuw tijdens de operatie niet gespaard kan worden kan een zenuwtransplantatie voor de aangezichtszenuw worden uitgevoerd.
- Evenwichtsstoornissen.
- Gehele of gedeeltelijke uitval van de slikfunctie kan optreden. Dit kan van tijdelijke aard zijn of definitief.
- Stoornissen in de hersenvochtcirculatie (hydrocefalie). Behandeling gebeurt zoals deze van een waterhoofd door plaatsing van een drain.
- Uitval van hersenstamfuncties, waardoor verlamming van ledematen kan ontstaan, ook vitale functies, zoals ademhaling en hartslag kunnen aangetast worden. Deze complicatie is uiterst zeldzaam.
- Wondcomplicaties. Alleen in het geval van operatieve behandeling.
- Nabloeding in het operatiegebied, waarvoor soms een nieuwe ingreep noodzakelijk is, als de vitale structuren in de hersenstam in de verdrukking dreigen te komen.
- Lekkage van hersenvocht uit de wond. Behandeling vindt in eerste instantie plaats door het plaatsen van een drain onder in de rug om de druk van het hersenvocht bij de wond te verlagen. Soms moet ook in deze gevallen opnieuw operatief de lekkage gedicht worden.
- Wondinfectie, eventueel met hersenvliesontsteking. De behandeling bestaat uit toediening van antibiotica.
Is behandeling altijd noodzakelijk? Zoals eerder aangegeven is behandeling niet altijd noodzakelijk. In een aantal gevallen kan het verstandig zijn om met behandeling te wachten totdat er duidelijk aangetoonde tumorgroei is, gedocumenteerd door MRI-onderzoek. Dit zal vooral belangrijk zijn bij oudere mensen met kleine tumoren, waarbij de kans op neurologische schade door groei van de tumor eerder gering is. Ook kan voor een dergelijk beleid gekozen worden bij patiënten, die een dubbelzijdig brughoekgezwel hebben, waarbij de gehoorsfunctie nog aanwezig is. Dit laatste zie je vooral bij patiënten met neurofibromatose.
Nabehandeling
Na de operatie vindt poliklinische controle plaats. Meestal wordt er drie maanden na de ingreep een MRI-controleonderzoek verricht, met als doel een uitgangspunt te hebben voor de verdere, meestal jaarlijkse, controle. Dit is vooral van belang wanneer bij operatie een stukje van de tumor is achtergebleven. Er wordt aangenomen dat het herstel na de operatie toch een aantal maanden in beslag neemt. Na bestraling is over het algemeen de herstelfase korter, maar men moet langer bedacht blijven op complicaties van de behandeling, omdat het effect van de bestraling pas optreedt na een zeker interval. Ook hier zullen dus gedurende langere tijd poliklinische controles plaatsvinden. De brughoektumor is, zoals gezegd, over het algemeen goedaardig. De resultaten van de behandeling zijn dan ook meestal gunstig. Bovenstaande tekst is goedgekeurd en bekrachtigd door de ledenvergadering van de Nederlandse Vereniging van Neurochirurgen. Op de website van de NVVN vind je verhelderende illustraties en links naar andere informatiebronnen.