Stemmingsstabilisatoren
Stemmingsstabilisatoren zijn medicijnen die stemmingsschommelingen tegengaan en voorkomen. De drie meest gebruikte stemmingsstabilisatoren zijn:
- Lithium. Een belangrijk medicijn bij de behandeling van de manisch-depressieve stoornis is lithium. Dit middel kan de stemmingsstoornis (depressie of manie) normaliseren, maar wordt vooral toegepast om na herstel van de manie of de depressie de stemmingsschommelingen te voorkómen. Soms duurt het enige tijd voor het middel werkzaam is. De werking van lithium is afhankelijk van een goede hoeveelheid van het middel in het bloed. Daarom is regelmatige bloedcontrole nodig. De meest voorkomende bijwerkingen van lithium zijn dorstgevoel, veel plassen, gewichtstoename, opgeblazen gevoel in de maagstreek en trillen. Omdat de dosering van lithium aan nauwe grenzen is gebonden, is het belangrijk dat zowel het instellen op lithium als de verdere controle zorgvuldig medisch wordt begeleid. Lithium dient vaak jarenlang te worden gebruikt. Het is van belang om het middel niet op eigen gelegenheid te stoppen of te veranderen van dosering, maar dit slechts in overleg met de behandelend psychiater te doen.
- Carbamazepine. Indien lithium onvoldoende werkt of te veel bijwerkingen veroorzaakt kan carbamazepine worden gebruikt met hetzelfde effect als lithium, namelijk tegengaan van ernstige stemmingsschommelingen. De voornaamste bijwerkingen zijn: duizeligheid, sufheid, moeheid en misselijkheid. Ook het instellen op en begeleiden van de behandeling met carbamazepine dient onder regelmatige medische controle te gebeuren.
- Valproaat. Een tweede alternatief voor lithium, naast carbamazepine, is valproaat. Ook dit middel is werkzaam tegen zowel manie als depressie. De voornaamste bijwerkingen zijn misselijkheid, veranderingen van de eetlust, diarreeklachten, obstipatie en sufheid. Het instellen dient onder regelmatige medische controle te gebeuren.
