Diagnose en behandeling van psoriasis

De diagnose kan meestal worden gesteld op de kenmerkende afwijkingen. Het kaarsvetfenomeen en het teken van Auspitz zijn karakteristiek voor psoriasis en worden soms gebruikt voor het stellen van de diagnose wanneer de afwijkingen niet (geheel) kenmerkend zijn. In een enkel geval zal onder plaatselijke verdoving een stukje huid weggenomen worden voor microscopisch onderzoek (een biopt).

Wat is de behandeling bij psoriasis?

Ieder mens met psoriasis heeft een individueel probleem en de behandeling wordt daarop afgestemd. Aan de persoon gebonden factoren die bij de keuze van de therapie een rol (kunnen) spelen zijn leeftijd, geslacht, beroep, persoonlijkheid, gezondheid, intelligentie en individuele mogelijkheden. Daarnaast wordt gekeken naar het type psoriasis, de uitgebreidheid, hoelang de ziekte al bestaat, het beloop tot nu toe en de reactie op eerdere behandelingen.

Veel patiënten hebben het moeilijk met hun soms zeer zichtbare plekken. Sommigen hebben behoefte aan sociale of psychologische begeleiding. Men vindt het vaak prettig om daarover te overleggen met de huisarts of de dermatoloog. Ook contacten met andere mensen met psoriasis worden vaak als plezierig ervaren. Daarvoor kun je terecht bij Psoriasispatiënten Nederland.

1. Lokale therapie

Hierbij worden medicijnen, meestal in de vorm van een crème of zalf, op de psoriasisplekken aangebracht. Tot deze geneesmiddelen voor lokaal gebruik horen: 

• De vitamine D3-afgeleiden calcipotriol en calcitriol
• De dermatocorticosteroïden (bijnierschorshormonen) 
• Ditranol (cignoline) 
• Koolteer 
• Salicylzuur

Deze medicijnen worden verderop beschreven per pagina.

2. Lichttherapie

Bij lichttherapie wordt gebruik gemaakt van ultraviolet licht, soms in combinatie met medicijnen. Tot deze behandelingen behoren UVB en PUVA  Systemische therapie. Hierbij worden de geneesmiddelen als tabletten of capsules door de mond ingenomen. De nieuwe zogeheten biologische geneesmiddelen worden in de huid ingespoten (een subcutane injectie) of in een ader (een intraveneus infuus).

De meeste lokale behandelingen worden thuis door de mensen zelf uitgevoerd. De therapie met belichting vindt doorgaans in het ziekenhuis plaats, maar soms komt thuisbehandeling met UVB in aanmerking. De meeste systemische therapieën kunnen thuis worden toegepast. In dagbehandelcentra wordt meestal een combinatie van lokale therapie en ultraviolet belichting gegeven. Ziekenhuisopnames voor de behandeling van psoriasis komen tegenwoordig niet vaak meer voor. 

De meeste mensen met psoriasis worden behandeld met lokale therapie. Helpt dit onvoldoende, dan kan UVB therapie worden toegevoegd. Bij uitgebreide psoriasis kunnen ook goede resultaten behaald worden met dagbehandeling. PUVA therapie en systemische behandelingen kunnen aanleiding geven tot soms ernstige - bijwerkingen. Daarom komen deze behandelingen alleen in aanmerking voor mensen die ernstige problemen hebben met en beperkingen ondervinden van hun psoriasis in lichamelijke, sociale, economische of emotionele zin of een combinatie van deze factoren. Voor deze behandelingen heeft de Nederlandse Vereniging voor Dermatologie en Venereologie Richtlijnen opgesteld. Ook heeft de Vereniging in een Samenvattingkaart de verschillende lichttherapieën en systemische behandelingen die in 2003 beschikbaar waren vergeleken. Daarbij is gekeken naar de effectiviteit, de bijwerkingen, het ongemak voor de patiënt (bijvoorbeeld het reizen naar het ziekenhuis) en de kosten van behandeling en controle. Voor de biologische geneesmiddelen worden de Conceptrichtlijnen binnenkort definitief gemaakt.

Op solvo.nl lees je meer informatie over de verschillende behandelingen.