Ander gevoel na abortus

Het kan geestelijk zijn. Een abortus is niet zomaar iets. Het kan zijn, dat je onbewust angst hebt om weer zwanger te worden, en daardoor een beetje vaginisme hebt gekregen. Je hebt tijd nodig om dit tot je door te laten dringen en te verwerken. Het is een soort klein rouwproces. Als je het nu niet verwerkt, dan kan het op latere leeftijd terugkomen. Het is een behoorlijke ingreep (zeker geestelijk) Ikzelf heb 4 kinderen gehad, en heb het ook een keer gehad. Het is me toen aangepraat om te doen, omdat mijn moeder zei dat het beter voor mij was. Ik heb er echt jaren later trauma\'s van gekregen omdat ik het toen niet kon verwerken door omstandigheden. Ik ben nu al jaren antieabortus, juist door mijn ervaring. Probeer het nu op de juiste manier rustig te verwerken, dan heb je er later waarschijnlijk geen last meer van. Volgens mij is het echt een soort vaginisme (dat is dat de vagina samentrekt of dichttrekt en geen penis binnen wil laten)

Hallo, Twee jaar terug heb ik ook een abortus gehad. Ik vond het ontzettend moeilijke en vervelende ingreep. Ik denk dat je het allemaal wat meer tijd moet gunnen. het is niet niets een abortus vooral na 2½ week. Het is en blijft toch een ingreep waar je niet te licht over mag denken. Je bent toch zwanger geweest en je lichaam moet dus toch weer herstellen ook al was je nog niet zo heel lang zwanger. Angst voor herhaling kan ook een hele grote rol spelen. Mijn man en ik hadden al drie kinderen toen ik een abortus heb gehad ,en hij heeft zich daarna ook meteen laten steriliseren. Maar het heeft toch nog zeker een jaar geduurd voordat ik er weer echt van kon genieten. Vooral rond de tijd dat het kindje eigenlijk geboren had moeten worden vond ik heel moeilijk. ook al weet ik dat ik toen de juiste beslissing heb genomen ,ook voor mijn andere kinderen. Want ook al was het de moeilijkste beslissing van mijn leven,als ik nu naar mijn kinderen kijk weet ik dat het de juiste is geweest. Ik wens jullie het allerbeste en neem alle tijd om dit een plekje te geven.