Bevallen met ruggenprik. Waar?
Mijn vorige bevalling heb ik als traumatisch ervaren en ben daardoor nu enorm bang voor de aankomende bevalling. Ik ben nu 24 weken zwanger van de tweede. Mijn verloskundige staat volledig achter me, maar helaas heb ik ontdekt dat het niet in elk ziekenhuis op elk moment van de dag gegeven wordt. Het Kennermer Gasthuis te Haarlem bijvoorbeeld, geven die alleen overdag. Dit stelt me totaal niet gerust. Aangezien statistisch gezien de meeste vrouwen \\\'s nachts bevallen, en de kans dus zeer groot is dat ik \\\'s nachts beval, heb ik dan dus gewoon pech. Ik wil het allerliefste ingeleid worden samen met een prik. Als dat ook niet kan wil ik het best eerst thuis proberen, maar wel met de achterliggende gedachte en garantie dat ik op elk moment van de dag/nacht een prik kan krijgen. Alleen al die gedachte zou me geruststellen. Nu ben ik zo angstig en dat zou toch ook niet bevorderlijk zijn voor een bevalling? Ik zal ik zo kort mogelijk omschrijven hoe mijn vorige bevalling ongeveer is gegaan: Omdat ik thuis al twaalf uur bezig was met weeën opvangen, maar pas twee centimeter ontsluiting bleek te hebben en de baby in het vruchtwater had gepoept, moest ik naar het ziekenhuis en daar werd ik aan een infuus met weeën -stimulerende middelen gelegd. Wat deed dat verschrikkelijk veel pijn. Telkens als ik dacht dat ik nu toch wel de ergste pijn had en het onder controle had werd het infuus weer een stand hoger gezet. De weeën voelden al behoorlijk heftig, maar ze deden weinig. Weer vijf uur later had ik pas 5 centimeter ontsluiting. Het infuus werd weer een stand hoger gezet. Ik ademde verkeerd en ik begon te tintelen, in moest in een zakje ademen. Later wilde ik gaan staan, ik dacht; misschien is het zo draaglijker. Ik kòn niet eens staan, ik had beenweeën. Ik werd met twee man weer het bed in getild, ik had gewoon geen kracht in mijn benen om het zelf te doen. Zo rond 13.00 uur kreeg ik een ware weeënstorm, ik raakte in paniek. Het was alsof ik uit elkaar gerukt werd, of er honderden -in het vuur gedompelde- messen in mijn onderbuik, mijn benen en mijn rug werden gestoken. Ik was gewoon stoned van de pijn. Ze kwamen zo snel achter elkaar dat ik ze niet meer kon opvangen. Toen mocht ik persen, maar ik had geen persdrang. Dan maar persen met mijn laatste restje energie. Ik poepte van alles, behalve ons kind. Toen werd er de vacuümpomp bij gehaald. Er werd flink op mijn buik geduwd en wel zo, dat mijn ribben de volgende dag licht gekneusd aanvoelden. Een andere arts gaf me een knip, (daar voelde ik niets van maar wel 6 weken lang daarna) trok tegelijkertijd met de duwende arts aan de pomp en ik maar persen. Eindelijk, na 1 uur en drie kwartier persen om 14.49 uur was ze er, onze dochter. Ze moest meteen naar de couveuse, want het ging niet goed met haar, ondanks een gewicht van 3675 gram en 54 centimeter. Ze had een score van 6/8. Pas na 8 dagen mochten we beide eindelijk naar huis. Zo makkelijk als de zwangerschap ging, zo moeilijk ging de bevalling. Hopelijk kan iemand mij helpen en info geven welke ziekenhuizen die mogelijkheid hebben of wat soepeler zijn daarin, om mijn volgende bevalling een stuk draaglijker te maken dan de vorige keer. Ik zou ontzettend dankbaar zijn.
Hé Tris, Ha Meid wat klinkt dat bekend joh! Ik had precies hetzelfde. Met de eerste baby al zeker 12 uur weeen voor een luizige 2 cm en er zat geen schot in! Ik ging ook aan de vloeistof en verschrikkelijk wat een pijn. Maar het hielp geen moer!! De ruggeprik was de laatste optie. Het was dit of anders werd het een keizersnee. De 24uurs grens waren we inmiddels royaal gepasseerd. Toen ik die ruggeprik kreeg had ik in een uur tijd 10 cm ontsluiting! Ongeloofelijk hé! Alsof de pijn je tegenhoudt! Bij baby twee heb ik meteen gezegd toen ze weer met het infuus aankwamen, dan wil ik ook een ruggeprik. Dan ben ik maar niet flink enzo maar dan geniet je tenminste ook een beetje van de geboorte van je baby! Misschien moet je overwegen om naast de verloskundige ook een gynaecoloog in te schakelen, die zit wat dichter bij het vuur. Succes meid je hebt nog tijd zat om alles uit te zoeken! groejtes Mo
Hallo Mo1, Fijn te weten dat iemand dit begrijpt omdat je het ook hebt meegemaakt. Ik heb nu ook inderdaad al mijn eisen gesteld wat dit betreft: als ik weer aan de wee-opwekkers moet, wil ik absoluut een ruggenprik. Anders GEEN wee-opwekkers! Als degene die de prik moet geven niet wil komen, dan snijden ze me maar open, maar GEEN wee-opwekkers zonder prik! Ik denk inderdaad dat die verschrikkelijke pijn de bevalling alleen maar onnodig langer heeft laten duren. Doordat het zo heftig was, ging ik me er toch tegen verzetten en dat bevorderd de ontsluiting natuurlijk niet. Oftewel, geen pijn, geen verzetting, dus betere ontsluiting? Ik heb al diverse mails verstuurd naar verschillende ziekenhuizen. En de gynaecoloog die mijn vorige bevalling heeft gedaan die ken ik toevallig via via. Alleen werkt hij nu in een heel ander ziekenhuis, veel te ver van mijn woonplaats. Maar wie weet kan hij me ergens bij helpen, ik heb hem al een mail verstuurd. Bedankt voor je bericht.
he Tris, Wat jammer om te lezen hoe het bij jou is gegaan bij je eerste bevalling Nu is het wel zo dat bij een inleidijg de weeen totaal anders zijn dan zonder Maar je had weinig keuze Wel vind ik als ik dit zo lees dat er niet erg zorgvuldig met je omgesprongen is ,als de baby al in het vrucht water had gepoept is er wel erg lang gewacht,en daardoor alletwee ook niet de beste start op deze manier is het allemaal erg traumatisgh voor je geworden je bent nu 24 weken en lijkt me goed om samen met je verloskundige te zoeken naar een ziekenhuis /narcotiseur die jou wil geven waar je om vraagt en het lijkt me heel terrecht dat je dit niet weer opnieuw wilt ervaren /aan zou kunnen joh sterkte en geniet ondertussen wel van je zwangerschap groetjes Noah