Na embolisatie 14 herseninfarctjes bij zoon van 17
Onze zoon heeft in september een hersenbloeding gehad en dit kwam na onderzoek door een AVM in zijn hoofd, een misvorming van een bloedvat. De arts stelde voor om een embolisatie te doen en het bloedvat daarmee af te sluiten. In november heeft deze ingreep plaatsgevonden en ik werd al spoedig gebeld dat de operatie was gelukt. Heel fijn allemaal natuurlijk, maar aangekomen in het ziekenhuis was onze zoon enorm onrustig, praatte raar, had enorme hoofdpijn en voelde zich echt niet goed. Dit was rond een uur of 12 \'s middags. Om een uur of 5 echter, ging zijn mond scheef hangen, praatte hij als een dronkenman, zijn arm verloor de coordinatie en zijn voetzool reageerde ook niet meer op prikkels. Heel snel door de MRI gegaan en daar bleek dat hij een stuk of 7 herseninfarctjes had gehad en wel een behoorlijke bij zijn hersenstam, waardoor de coordinatie te verklaren was. Een hele schrik dus. Van allerlei onderzoeken plaatsgevonden, maar pas na 3 dagen een bloedonderzoek. Dat vind ik nog steeds erg vreemd, maar goed. Na 5 dagen kon onze zoon weer naar huis en hij zou verder poliklinisch revalideren bij een revalidatiecentrum. Prima, het ging al weer best aardig met onze zoon. Maar na het weekend ging het weer mis, weer duizelig en geen gevoel en smaak meer in de tong. Weer naar het ziekenhuis, weer een MRI en weer een stuk of 7 nieuwe infarctjes geconstateerd. Onvoorstelbaar maar waar. Gelukkig gaat het nu goed met onze zoon, maar de oorzaak is nog steeds niet boven tafel. Ik blijf het raar vinden dat er pas zo laat bloed geprikt is, dat is toch het eerste wat je doet als iemand propjes in zijn bloed heeft? Ik ben benieuwd naar een reactie van een kundig arts, want het blijft voor ons uiteraard heel onzeker als de oorzaak niet te achterhalen is. Onze zoon slikt nog bloedverdunners, maar hij is mega-gezond. Hij sport veel, rookt niet, dus waarom zou hij nog aan die bloedverdunners moeten blijven? We stoppen er uiteraard niet zomaar mee, maar willen er uiteraard wel van af. Als het goed is krijgen we nog een second opinion bij het UMC, waar ons ziekenhuis zelf om heeft gevraagd....Alleen horen we na 7 weken nog steeds niets. Zelf maar even gebeld naar het UMC, die weten nog van niets. Het blijft dus allemaal een beetje een raar verhaal. Wordt vervolgd.....
Hallo, het is inderdaad een indrukwekkend en raar verhaal. Ik doe zelf de opleiding tot verpleegkundige in een streekziekenhuis. Ik heb en tijdje gewerkt op de afdeling neurologie. Daar zag ik inderdaad dat mensen levenlang aan de antistolling bleef. dit ook om een recedief en de kans op een recedief zo klein mogelijk te houden. Het is natuurlijk mogelijk dat wanneer uw zoon stopt met de antistolling de kans hierop dus wordt vergroot. Dit is wat ik ervaren heb en zelf weet. wanneer u nog meer vragen heeft stel die dan ik kan misschien nog wat meer vertellen. Groeten Sander
hao, wel een heel raar verhaal, ben geen deskundige, maar kan me wel voorstellen dat er in de medische wereld heel wat wordt verdonkeremaand, want wat als het nou slecht was afgelopen, vooral vd hersenstam; er wordt wel erg snel geroepen dat de operatie is geslaagd,(zo gaat dat nu altijd, een soort van indekken) maar als er complicaties komen heeft dat zgn niets daarmee te maken. als er pas na een week bloed wordt geprikt welk bewijs is er dan dat 't toen al niet fout was? Nee, de heren medici zijn voor mij niet alwetend, zoals ze heel vaak de indruk willen wekken., want probeer maar met ze te redeneren, 't lichaam is instinctief wijs en trekt alles uit de kast met z'n eigen compensatiemechanismen, maar dat is een noodmaatregel en dat zien de heren medici vaak over 't hoofd. Hoop dat 't goed blijft gaan met uw zoon want hij is nog erg jong voor levenslang bloedverdunners. Jaeljah
Hallo An. Ik heb je verhaal gelezen toen ik op zoek was naar info over AVM. Heb zelf een AVM in mijn hoofd....bij toeval ontdekt. Na het lezen van je verhaal was het eerste wat bij me opkwam dat het materiaal waar de embolisatie mee gedaan wordt (de lijm dus) op de verkeerde plaats terecht is gekomen, dat het ergens gelekt heeft. Men heeft mij namelijk tijdens de gesprekken verteld dat het kan gebeuren dat het uit de catheter kan lekken op plaatsen waar het dus eigenlijk niet de bedoeling is. Ik weet natuurlijk niet of dat bij jouw zoon het geval is geweest. Ik vind het echt heel triest wat er gebeurd is. Ik wens jullie veel sterkte. Ik zal het blijven volgen hier op de site.