© 2024 solvo B.V.

Rare neurologische klachten, ik zit er doorheen...

Hallo allemaal... wellicht klinkt de titel wat radeloos, maar goed, dat ben ik ook. Ik heb zulke rare klachten, al heel lang. En het is nu zo erg dat ik vanavond een soort van breakdown heb, ik zie het gewoon niet meer zitten hierdoor. Heel mijn leven staat ondertussen in teken van die klachten en mijn studie heb ik moeten staken. Ik ben een 29 jarige vrouw. De klachten die ik ervaar blijven soms een maand weg en dan zijn ze er weer, voor een of enkele maanden. Mijn tong tintelt dan bijna de hele dag. Het is geen kietelend tintelen, maar alsof ik hem net gebrand heb, maar dan zonder pijn. Ongeveer 2 keer per dag (soms voorafgaand met een aanval van enorme moeheid) krijg ik een raar gevoel in mijn hoofd. Een druk. Het zit schter bij mijn hoofd, net boven mijn hals, waar die twee knobbels zitten, waar je schedel begint. Bovenop mijn hoofd voel ik dezelfde druk, bij mijn \'fontanel\'. Ik krijg het gevoel mijn evenwicht te verliezen en word draaierig. Soms met een beetje zwart voor de ogen. Mijn spraak lijkt in mijn ogen verwarrend, maar anderen merken er niets van. Alsof ik met dikke tong praat. Ook snap ik niet zo heel goed wat er om mij heen gebeurt, ik kan het niet echt volgen, maar kan soms net doen of er niks aan de hand is door op de automatische piloot verder te gaan. Mijn motoriek doet raar: Als ik iets wil pakken gaat het te lomp of juist te zachtjes, alsof ik niet in kan schatten welke kracht ervoor nodig is. Soms heb ik een soort \'aura\' die bij een migraine hoort maar meestal niet. De rechterhelft van mijn lichaam voelt raar. Ik voel wel alles wat ik doe, maar minder. Als ik vergelijk met de linkerkant van mijn lichaam merk ik dat ik meer druk moet uitoefenen om pijn te ervaren bijvoorbeeld. Het lijkt dan of mijn arm en been niet van mij zijn of zo. Dat rare gevoel in de rechterkant van mijn lichaam is overal. Ik heb het gevoel dat mijn oog gaat hangen (wat niet zo is...), mijn mond, en ik kan bij wijze van spreken zó een lijn trekken over de gehele lengte van mijn lichaam, ik voel het aan mijn hoofd, oren, hals, benen, buik, armen, voeten. Al met al houden de symptomen een minuut of 20 aan. Ik heb héél soms hoofdpijn daarna. Of ben misselijk. De \'gevoelsstoornis\' daarentegen blijft zo\'n 2 dagen op en af hangen. Ook word ik vaak wakker met dat rare gevoel in mijn ledematen. Alsof ze verdoofd zijn, maar de verdoving net begint uit te werken. Maar het ergste van die aanval is dan voorbij, die duurt dus maar ±20 minuten. Ik functioneer daarna vrij normaal. (Hoewel het gevoel blijft. Misschien raar om te vermelden, maar zelfs van binnen is het gevoel verstoord, ik heb ooit sex gehad terwijl ik die \'gevoelsstoornissen had, en voelde dus van de penetratie ook maar de helft :S). Ik begin zulke angsten te krijgen daarvoor. Het is echt een onaangenaam gevoel en aangezien ik altijd meteen naar huis wil en wil slapen als ik zoiets krijg, begint het er nu op te lijken dat ik dingen vermijd die verder dan 3 km van mijn huis zijn. Ik durf niet op vakantie, of naar concerten. Ben zelfs zo vaak van de universiteit waar ik studeer thuis gebleven, dat ik eraf moet omdat ik het niet meer haalde. Het verpest mijn leven. Mijn moeder is nu 48, zij heeft op haar 45e een hersenbloeding gehad door een aneurysma. Ik ben ook zo bang dat ik dat heb. Heb wel een hersenscan gehad toen zij dat heeft gehad, maar daar konden ze niets op vinden. Ben nu al bij 2 neurologen geweest en ondertussen bij een psychiater beland. MRI scans, EEG, het levert allemaal niks op. Mijn moeder heeft echter ooit een TIA gehad en toen ook een scan gehad, 15 jaar geleden, maar toen zagen ze dat aneurysma ook niet. Ik word gek van het speculeren. Vind allerlei diagnoses, variërend van Basilaire Migraine, CVS/ME, conversiestoornis, fibromyalgie tot TIA\'s. Aan de andere kant, als al die dingen TIA\'s waren geweest had ik nu geen hersenen meer over, heb het al meer dan 60 keer gehad. Ook begint mijn hart over te slaan wanneer ik in zo\'n periode zit. Dan geeft hij opeens zo\'n extra bonk, waarna ik heel duizelig word. Waarom ik dit hier schrijf weet ik niet precies. Ik zie dat er jammer genoeg weinig op mensen gereageerd wordt. Misschien hoop ik herkenning te vinden. Of iemand die een goede neuroloog weet. Of een neuroloog die dit leest en weet wie er gespecialiseerd in is. Kan iemand, iemand, me helpen?


Ik denk dat je ondertussen een paniekstoornis hebt ontwikkeld door de gebeurtenissen en dat er ws lichamelijk niks aan de hand is...ook doordat je zegt dat er al van alles onderzocht is.Door je angst komen deze klachten steeds weer terug,waardoor je weer angstig(er) wordt etc(vicieuze cirkel)Misschien een idee om daarmee aan het werk te gaan met bv een psycholoog of psychiater (gedragstherapie)Maar dan alleen als alle andere mogelijkheden uitgesloten zijn.Overleg met je huisarts... succes ermee

label.Geplaatst op 2008-06-22 22:00:41


Hoi Annabellie, Ik denk dat Nurse er helemaal naast zit! Niet naar luisteren!! Ik herken veel van jouw klachten en bij mij komen ze er ook niet achter wat er is. Na lang zeiken bij de huisarts is er eindelijk een emg onderzoekje gedaan bij mij en het blijkt dat ik aan beide polsen last heb van het carpaaltunnelsyndroom. En zij blijven maar roepen dat mijn pijntjes tussen de oren zitten. Ik geloof er niks meer van. Ik hoop dat je uitvindt wat er mis met je is. Sterkte!

label.Geplaatst op 2008-06-23 16:10:47


Hallo Annabellie, Graag wil ik reageren op jouw verhaal. Er zitten een aantal herkenbare dingen in. Allereerst wil ik zeggen, blijf vechten voor onderzoeken ed, als je het zelf niet doet,de doktoren doen het ook niet en er wordt al snel gezegd, het zit tussen de oren (dit zit het natuurlijk ook). Vanaf september 2007 had ik erge pijn in mijn nek waardoor ik ook erge hoofdpijn kreeg en daaroor erg wollig in mijn hoofd was. Naar de huisarts gegaan en deze zei, de aanhegtings-spieren van de schedel zitten vast dus moest ik naar de fysio. Ik heb tegen de dokter gezegt dat de pijn van binnenuit komt en niet oppervlakkig is. Ik kreeg snel de preek dat ik geen dokter ben. Dit is natuurlijk juist maar ik voel de pijn!. 4 weken fysio en het wordt steeds slechter dus terug naar de huisarts met hetzelfde verhaal. Ik moest mij eigelijk niet zo aanstellen en doorgaan met de fysio omdat ik nog maar net bezig was. Toch maar weer verteld dat de pijn van binnenuit komt maar daar werd niet op gereageerd. Nog ongeveer 6 weken fysio maar op aandringen van de fysio gestopt. In januari een MRI laten maken maar hier was niets op te zien. De pijn werd steeds erger en er waren momenten dat ik mijn hoofd niet eens kon bewegen dus mijn werk en sociale leven kreeg een behoorlijke dreun. Nog een afspraak bij een neuroloog gemaakt en hier geweest met deze klachten. Er is een onderzoek gedaan (wat je een onderzoek kunt noemen). Ik moest hinkelen op mijn rechter been en linker been, het puntje van mijn neus aanwijzen met de linker wijsvinger en rechter, voetje voor voetje lopen heen en terug en nog wat van die grappen. Vervolgens wordt er tegen mij gezegt dat ik migraine heb waarop ik vertel dat ik dag en nacht elke dag hoofdpijn heb dus dat migraine mij sterk toelijkt. Je raad het al, Ik ben geen neuroloog. Ik moest de pijnstillers maar 6 weken laten staan en daarna zouden ze beginnen met de migraine-medicatie. Na 6 weken kreeg ik een telefoontje hoe het verlopen was en dat ze de medicatie wilden gaan starten. Het was uit onderzoek gebleken dat ik toch migraine had. Ik heb toen verteld dat migraine een dag of 2/3 duurt en dat ik 24 uur per dag hoofdpijn heb. Ik kreeg de kans niet meer om goeiendag te zeggen omdat de telefoon er werd opgesmeten. Van elende ben ik naar een manueelterapeut gegaan maar deze kon er ook weinig aan doen. Op 2e pinkterdag kreeg ik een korte maar heftige hoofdpijn-steek achter mijn linkeroog. Gelijk daarna behoorlijk zweten en een doof gevoel aan de gele rechterzijde. Mijn spraak was met dubbele tong en ik kon ook heel moeilijk slikken. We hebben redelijk snel daarna de huisartsen-post gebeld en deze klachten doorgegeven. We moesten maar met de auto komen wat ongeveer een half uur duurt en daar hebben we ook nog een half uur zitten wachten. Toen ik aan de beurt was ging het allemaal vrij snel. Het bleek dat ik een bloeddruk had van 222/137 dus veel en veel te hoog. Dit is door de huisarts ook nooit gemeten. Er is snel een CT-scan gemaakt en er blijkt een wit vlekje in het achterhoofd te zitten. Met dit verhaal moest ik zo snel mogelijk naar Zwolle overgebracht worden maar eerst moest de bloeddruk naar beneden. Omdat ik niet kon slikken kon ik ook geen medicatie innemen dus hebben ze me met 160/170km naar Zwolle gebracht. Daar aangekomen hebben ze me gelijk aan diverse infusen aangesloten. De volgende dag was de bloeddruk behoorlijk gezakt en had ik sinds september geen hoofdpijn meer. Verdere onderzoeken heeft uitgewezen dat ik een aneurysma heb in de hersenstam waar ze niets aan kunnen doen omdat ze er niet bij kunnen komen (risico is te groot). Ik loop nu met een tijdbom rond welke volgende week kan afgaan maar ik kan er ook 80 mee worden. Hier kunnen ze geen garantie op geven. Het zure ervan is dat er op de MRI van januari dit al duidelijk was te zien. Ik loop nu met een verdoofde rechterzijde rond net of de verdoving er uit zal gaan. Ik voel aan deze zijde geen pijn. Tijdens mijn verblijf in het ziekenhuis was de de motoriek aan deze zijde ook gestoord. Inmiddels ben ik weer een week of 5 thuis, krijg een pil voor de bloeddruk en heb geen hoofdpijn meer. Slikken gaat bijna weer helemaal goed en praten ook. Het aneurysma is spoelvormig, dit betekent dat het gehele bloedvat zwak en vergroot is. Dit drukte tegen een zenuw aan welke dit weer vertaalde dat de bloeddruk omhoog moest en dat gaf ook de pijn vanuit mijn nek en hoofd. Het blijkt dat deze afwijking zelden voorkomt. Het blijkt ook dat al mijn bloedvaten in mijn hoofd zeer verzwakt zijn dus het kan ook zomaar elders onstaan. Dit hebben ze dmv een angiografie bekeken (bloedvat-ondezoek in 3D). Hierop kunnen ze nagenoeg alles in kaart brengen wat de vaten betreft. Ik heb 18.5 jaar terug een soortgelijke afwijking gehad alleen deze zat links en rechts in het voorhoofd. In die tijd was ik al opgegeven door diverse artsen maar ben toch een proefkonijn geweest en ben geopereerd. Dit was een hersenoperatie waar ze 2 bypasses op de hersenen hebben gezet en de bedrijgende vaten hebben afgeklemt. Dit is toen wonder boven wonder allemaal goed gegaan. Een heel verhaal maar wat ik wil vertellen dat je zelf moet vechten voor je rechten. Vraag eens of een angiografie een optie is. Hier heb ik zelf ook om moeten vragen. Nederland is klein, ik probeer overal een vinger achter te krijgen want ik ben nog te jong om te zeggen, dit was het dan. Ik hoop dat je er wat aan hebt maar ga in ieder gaval niet in een hoekje zitten al hoe moeilijk het ook is. Groet, A. Rysma

label.Geplaatst op 2008-06-27 19:22:57


Hallo allemaal, Lief dat jullie hierop hebben gereageerd. Het klopt inderdaad dat ik een soort straatangst heb ontwikkeld, echter dit is niet de kern van mijn probleem. Het frappante is dat ik precíes dacht te hebben wat Dhr. A. Rysma (is dat nou toevallig die naam, of..?) zegt. Want ik heb namelijk ook onverklaarbare cardiologische klachten, en ik weet dat die duncties in de hersenstam geregeld worden allemaal, toch? (Mijn hart klopt dan te snel, dan langzaam...) Ik vind het wel vreemd dat u (A. Rysma) zegt dat ze het op die ene scan al konden zien. Als dat zo was hadden ze het toch moeten melden neem ik aan? Ik ga zo'n angiografie ook aanvragen. Ik heb al een MRA scan gehad, zegt dat u iets? Zij zeiden dat die heel betrouwbaar was. Dat is echter jaren terug, vlak na de hersenbloeding van mijn moeder, en die dingen kunnen ook groeien. Mijn moeder heeft overigens vroeger ooit een TIA gehad. Toen heeft zij ook een scan gehad, waarop niks te zien was, terwijl het aneurysma er toen al gezeten moet hebben. Bij mij zei de neuroloog: "Dat wat je moeder heeft kan erfelijk zijn. Als jij dat zou hebben hadden we dat al lang gezien, want die zitten er dan al vanaf je geboorte.". Maar bij mijn moeder hadden ze er ook overheen gekeken? Ben van de week weer bij de nachthuisarts geweest. Ik was 'out' gegaan, in de bioscoop, toen ik naar het toilet wilde. Ik kon opeens niet meer rechtop lopen, alsof ik dronken was en ik viel steeds naar rechts. De dokter vond dat mijn hartslag heel onregelmatig was en nu moet ik zo'n kastje om, die een dag de hartslag meet. Mijn bloeddruk was normaal (120 over 70). Ik huil terwijl ik dit typ, want het is zo hopeloos, lijkt het. De dokters zeggen dat ik een hypochonder ben en ik raak helemaal geïsoleerd. Ik was een professionele danseres en een goede studente. Nu ben ik niks meer. Een wrak dat thuis zit te wachten tot het beter gaat. En als ik me beter voel, dan onderneem ik van alles, want het typische is dat ik een heel vrolijk meisje ben van nature. Ik hou van kletsen met vriendinnetjes en van lachen. Van muziek en van dansen. Ik moet maar eens gaan slapen, het is al laat. Nogmaals, bedankt voor de antwoorden.

label.Geplaatst op 2008-06-28 05:13:31


Hallo Annabellie, Wat betreft die eerdere foto's van de MRI, dat hadden ze inderdaad moeten zien maar ze hebben alleen naar het gebied gekeken van 18.5 jaat terug. Het betrof ook een opvolger van de arts die mij destijds heeft geholpen dus deze had geen zin om mijn duimendik dossier door te spitten (dit kost alleen maar tijd en wordt niet betaald). Mijn vorige arts/neurochirurg heeft mij steeds om de 9 jaar laten controleren om het dossier maar actief te houden (na 10 jaar vervalt een dossier). Hij heeft mij de laatste keer vertelt dat ik binnen 10 jaar weer voor controle moest gaan en heeft het ook opgeschreven (vanwege zijn opvolger). Het controle onderzoek moest dus dit jaar plaatsvinden maar omdat ik met klachten omliep heb ik het eerder aangevraagd. Er is mij toen vertelt dat dit niet in een dossier stond dus hoefde ik ook nooit weer voor controle te komen. Ik heb via internet mijn oude en met pensioen zijnde chirurg opgespoord en het verhaal gedaan. Binnen 2 dagen kon ik voor een MRI komen (januari). Voor de uitslag zijn we amper 5 minuten bij de nieuwe chirurg geweest omdat ik mij geen zorgen hoefde te maken omdat er ook niets aan de hand was. Ik heb hem toen verteld dat ik mij wel zorgen maakte omdat ik de pijn voel en hij niet. (ik ben geen chirurg). Ik werd min of meer de kamer uitgetrokken en stond weer buiten. Deze chirurg heb ik tijdens mijn verblijf in het ziekenhuis nog 1 maal gezien. Hij heeft mij een hand gegeven en zij, zo zie je elkaar op een normale controle en zo lig je in het ziekenhuis. Hij grijnsde, heeft zich omgedraaid en is wegelopen. Ik heb hem verder niet weer gezien omdat een colega het van hem over had genomen (afgunst). Deze colega heeft dus de foto's er bij genomen en heeft even verder gekeken en zag dus deze afwijking wel. Over erfelijkheid is mij verteld dat het kan maar het hoeft niet. In mijn familie komt het niet voor. Dat het er al vanaf de geboorte zou moeten zitten hoeft ook niet want 18.5 jaar terug hebben ze 3a4 angiografien bij mij gedaan en dan had de afwijking die ik nu heb er ook al moeten zijn. Omdat mijn vaten in mijn hoofd zeer verzwakt zijn onstaat dit spontaan (door de jaren heen). Wat mij wel is verteld dat het een aangeboren afwijking zou zijn. De verzwakking van de bloedvaten zit ook alleen maar in mijn hoofd en verder niet. De aanval, of hoe je het maar moet noemen die ik nu heb gehad was dus het spontaan kortstondig uitzetten van het bedreigende bloedvat waardoor er waarschijnlijk een ander bloedvat in de knel is komen te zitten waardoor er ergens geen bloed in de linker hersenhelft ik gekomen. Vandaar de uitval die ik nu had. Het dove gevoel zal wel een hele tijd aanhouden. Ze hebben overwogen om het bedreigende bloedvat te gaan coilen (dichtmaken), maar ik heb gevraagd wat voor risico's er aan zouden kleven. Dat konden ze me niet vertellen en daarom heb ik om een angiografie gevraagd omdat ze het daar waarschijnlijk heel goed op zouden kunnen zien. Dit hebben ze gedaan en konden inderdaad zien waar het bedreigende bloedvat naar toe loopt nl. volledig naar de linker-hersenhelft. Dit houd dus in als ze het gaan coilen dat ik rechtzijdig verlamd ga raken en niet meer zou kunnen spreken ed. Het denkvermogen zit aan de rechter-helfd dus weet ik maar al te goed wat er gaande is. Dit alles vinden de artesen een te groot risico en ik zelf ook. Daarom kunnen ze er ook verder niets aan doen. Zoals ik in mijn vorige bericht al schreef, Nederland is klein en we proberen overal een vinger achter te krijgen want het wil mij niet aan als je tegenwoordig een hartklep operatief kunt vervangen door de slagaderen er voor dit probleem geen oplossing zou zijn (eventueel in de nabije toekomst). Wat betreft de naam, een beetje zelfspot. Hou je haaks en ik hoop dat we elkaar op de hoogte kunnen houden. Groeten, A. Rysma. Ps. MRA of MRI is volgens mij het zelfde maar weet dit niet heel zeker.

label.Geplaatst op 2008-06-28 14:57:49


hallo annabellie, Heb je wel eens gedacht aan syringomyelie, dat is een neurologische ziekte, die vrij zeldzaam is. Als je googlet, dan zie je er wel meer van. Ik kwam erop omdat een kennis van mij deze ziekte heeft en ik me kon herinneren dat jij klachten van dergelijke aard had. Succes hoor.

label.Geplaatst op 2008-10-05 16:40:36


beste annabellie.aangrypend verhaal als ik dit zo lees,mijn moeder heeft ook een hersenbloeding gehad en een tia. had altyd veel hoofdpyn.maar die klachten die jij vertoond kwamen bij haar niet voor.ik zou niet weten hoe ik je verder moet helpen.maar wil je veel sterkte wensen en laat de moet niet zakken.is een onderzoek in belgie mogelijk? mijn broer is daar ook geopereerd,zagen ze in nederland niet zitten.hij loopt weer rond.

label.Geplaatst op 2008-11-07 17:22:09


Hai... De klachten die jij hebt komen ook voor bij een B12- tekort. Ik zocht op neurologische klachten bij een B12 tekort en zodoende kwam ik jouw bericht tegen. Dus ik dacht. wie weet heb je er iets aan. Heel veel mensen tobben jaren en komen er dan uiteindelijk achter dat ze een tekort hebben. Is jouw bloed hier wel eens op onderzocht? Het gebeurt niet standaard en veel artsen slaan het over omdat het alleen bij ouderen voor zou komen. Wat niet zo is! Lees anders eens de informatie van de stichting door; www.stichtingb12tekort.nl of http://home.hetnet.nl/~HINDRIKDEJONG/index.html Misschien is het wel helemaal niet van toepassing op jou, maar omdat je zo wanhopig klonk, wat ik me goed kan voorstellen, ik ken dat gevoel, wilde ik je deze tip geven. Het kan nooit kwaad om eens te lezen.

label.Geplaatst op 2008-11-14 11:44:54


Hallo allemaal, wat lief en wat fijn dat jullie zo reageren! Momenteel zit ik weer/nog op de universieit, ik heb een 'verdedigngsgesprek' gehad en daarin aangegeven wat mijn problematiek is, en dat het dus niet komt omdat ik niet intelligent of gemotiveerd genoeg ben. Ik heb een tweede kans gekregen. Op dit moment zijn de klachten die ik had redelijk verdwenen, al een maand. Ik had ook gelezen over dat b12 tekort, en aangezien ik vegetarisch at, dacht ik dat het best eens zou kunnen. Ik ben toen weer vlees gaan eten (met pijn in mijn hart) om het te testen, en het lijkt beter te gaan. De neuroloog die ik nu heb is een lieve man. Een fijne neuroloog. Hij was degene waar ik naartoe werd verwezen toen mijn moeder de hersenbloeding heeft gehad, voor erfelijkheidsonderzoek. Hij heeft me ooit verteld dat ik altijd terug kon komen met vragen en dat heb ik vervolgens gedaan, een poosje terug. Hij heeft aandachtig geluisterd naar mijn klachten en zei dat het hem niks zou verbazen als het hyperventilatie is, maar dat hij het toch verder wilde onderzoeken. Da deed hij mede omdat ik hem vertelde hoe ondraaglijk het voor mij werd, en hoe het mij belemmert in mijn functioneren. Ik moet bloed laten prikken, waaronder b12, ik heb een EEG gehad en aanstaande dinsdag krijg ik 2 MRI scans, wederom één van mijn hoofd en de andere is van mijn rug, ik weet niet precies van wát precies, maar volgens mij brengt het je zenuwen in beeld? Volgens mij is het om te kijken of ik ME of MS heb of zo? (Hij heeft het me wel verteld, maar het is ondertussen al zó lang geleden....die MRI's laten soms 2 maanden op zich wachten...). Aan de andere kant krijg ik, omdat ik ook veel last heb van onregelmatige hartslagen, 3 weken lang een ECG meter bij me. Dan kan ik op een knopje drukken wanneer ik me slecht voel en dan maakt dat apparaat gelijk een hartfilmpje. De neuroloog zei dat dat ook verband kon houden met mijn klachten: een hartritmestoornis misschien? Ik heb al ooit 24 uur zo'n kastje gehad, maar zul je net zien: Toen had ik geen klachten :D. Ik hou jullie op de hoogte. Nogmaals erg bedankt allemaal! A X

label.Geplaatst op 2008-11-15 05:20:00


Het zou ook idd iets neurologisch kunnen zijn, zoals dunne vezel neuropathie,dvn. Dan zijn de dunne vezels in je zenuwstelstel aangetast en kun je dingen ook anders voelen en ervaren. Kan heel akelig zijn. En logisch dat je na lange tijd van klachten en niet weten waarbij de klachten horen dat je angst ontwikkeld. Misschien is het dit, misschien niet.Je zou eens verder kunnen surfen op internet of het laten onderzoeken. Dit onderzoek heet temperatuur drempelonderzoek en wordt bijv gedaan in het azm te Maastricht. Sterkte!

label.Geplaatst op 2009-02-20 07:23:52


Url site is gewijzigd: http://home.kpn.nl/hindrikdejong/ Of google op Addison-Biermer

label.Geplaatst op 2010-04-06 15:00:01


Hallo allemaal. Nadat het al die tijd weggeweest is, heb ik het weer. Nu elke dag, soms een uur, soms bijna de hele dag. Mijn huisarts wil me niet naar de neuroloog verwijzen; het is hyperventilatie zegt ze. Ze voegde eraan toe dat ik me ook een en ander inbeeldde. Serieus! Ik heb vervolgens gegoogled op mijn symptomen + hyperventilatie als trefwoord (niet alleen de symptomen, dan word ik gek!!). Toen vond ik het volgende: http://www.neurosymptoms.org/#/sensory-symptoms/4533052274 Lijkt wel of het PRECIES over mij gaat! Ik ben nu wel wat gerustgesteld, maar neem dit artikel mee naar de huisarts en vraag of een neuroloog het kan bevestigen. Ik vertrouw haar niet meer. Inbeelden, Bah. Allen bedankt voor het meedenken!

label.Geplaatst op 2011-04-03 23:10:50

Naar forum Neurologie

Cookies

Ziekenhuis

Om je een informatieve en prettige online ervaring te bieden, maken Ziekenhuis.nl (onderdeel van solvo b.v.) en derden gebruik van verschillende soorten cookies. Hieronder vallen functionele, analytische en persoonlijke cookies. Met deze cookies kunnen we de werking van onze website verbeteren en je van gepersonaliseerde advertenties voorzien. Door op ‘Akkoord en doorgaan’ te klikken, gaat u akkoord met het plaatsen van alle cookies zoals omschreven in onze privacy- & cookieverklaring.

Cookievoorkeuren

Je kunt hieronder toestemming geven voor het plaatsen van persoonlijke cookies. Met deze cookies houden wij en onze partners je gedrag op onze website bij met als doel je persoonlijke advertenties te tonen en onze website te optimaliseren.

Selecteer welke cookies je wil accepteren