Wie kan me helpen. Ik word er stront ziek van

Hallo De laatste tijd voel ik me niet bepaald lekker. Het ene naar de andere uitsteste komt op me af, dan heb ik dit, dan heb ik dat. Soms zijn sommige kwalen zo erg dat het gewoon mijn leven verziekt. En het gevoel heb dat het leven waardeloos is Het begon allemaal met het ontdekken van een onschuldig vet bultje op mijn hoofd. Ik meteen denken dat het erg is, ter, wel het niet zo was. Maar ik had ook last van hoofdpijn en dat in combinatie met dat bultje. Is me toch iets in de verkeerde keelgat geschoten zins dien gaat alles alleen maar slechter. Ik heb al 2 maand lang hoofdpijn, de ene dag heb ik er geen last van maar de andere dag weer wel, de hoofdpijn zit aan de linkse kant, soms vanuit mijn nek, bonven op mijn hoofd, en af en toe aan de rechter kan. En als ik schud met mijn hoofd lijkt het net of er aan der linker kant een steen schud. Want dan doet het een beetje zeer Ik ben imiddels al tig keer naar de dokter geweest, zelfs nog naar andere doktoren omdat toen mijn eigen arts er niet was. Want ik had al toen alweer een rij aan klachten zoals Kracht verlies uit rechter arm en been , soms allebei wazig zien, vergeetachtig niet uit mijn woorden komen Onvast lopen Nu een tijdje verder, heb ik er geen last meer van. Maar ik heb wel weer een andere kwaal Hiermee zijden de doktoren tegen mij dat het allemaal spanning en stress was. Ja dat is wel logisch. Waarschijnlijk heb ik daarom bijna haast geen last meer van die klachten. Wel als ik er aan denk, dan loop ik onvast Maar nu heb ik iets wat me hellemaal de strot uit komt. Ik heb het idee dat ik (Epilepsie) achtige aanvalletjes heb. Want ik voel soms schokjes door mijn lijf, ook door mijn arm en benen Maar ik heb soms ook het idee dat ik dingen ruik die er niet zijn ook val ik bijna flauw af en toe ik heb van de rare tics, en ik doe dingen onbewust ook plas ik een klein beetje in bed en ik heb ook 1 keer op mijn wang gebeten zonder het te weten Dit maakt me super bang, en ik word er hondsberoerd van. Want ik kan er niet meer tegen het is zo ontiegelijk vervelend deze kwaal. Maar misschien heb ik me dat allemaal aangepraat omdat ik er zo mee bezig ben. De dokter zegt alsmaar je hebt niks, je mankeerd niks. En iedereen zecht het ook gewoon Dus moet ik wachten op de psygoloog want ik ga daar naar toe. Maar de wachtijden duren weer eens lang. Dus moet ik keihard door bijten. En nergens wat van aan trekken Wat heel vermoeiend en frustrerend is. O ja ik heb dus pdd-nos. Ik zelf sta sowieso bekend als een gespannen persoon