Postraumatische dystrofie
ik ben 45 en In juni 2004 heb ik na jaren sukkelen en veel pijn, een nieuwe knie prothese gekregen. Sind die tijd had ik de ene na de andere infectie tot dat er werd vastgesteld dat ik door de trauma van een nieuwe knie of van het doorbuigen onder lokale verdoving, posttraumatische dystrofie heb. Daarna kreeg ik nog een bacterie in de knie prothese waarna ik nu na 12 weken ziekenhuis en 7 weken revalidatiecentrum in een rolstoel ben beland en heb de hele dag pijn waardoor ik bijna aan de morfine moet beginnen. Ik vind dit erg heftig en zou het liefst een beenamputatie willen zodat ik misschien over een paar jaar toch kan lopen met prothese. zij er meer mensen met deze heftige ervaring en zo ja hoe gaan jullie er mee om.
Ik was 49 toen mijn eerste knieprothese geplaatst is. Eerst doorbuigen, hierna werd een(sluimerende) infectie- en (posttraumatische dystrofie) ptd geconstateerd. Na 18 maanden de prothese er weer uit, gentekralen erin en na 1 week weer een nieuwe prothese. Resultaat wederom ptd en geinfecteerde knie. Na 2 jaar toch de prothese er weer uit, 4 weken gentekralen en wederom een nieuwe prothese. Hierna nog 4 jaar intensieve behandeling bij diverse pijnpoli's. Eindresultaat na ruim 7 jaar: mij knie en gedeeltelijk mijn boven- en onderbeen nog steeds geinfecteerd en nog steeds ptd en nog steeds veel pijn en een hoge medicatie. Ik heb hiermee nog steeds geen vrede mee. Mijn advies is aan jou om geen amputatie te laten doen (als je daarvoor ook een orthopeet voor kan vinden). Reden dat de kans nog rieel aanwezig is dat je pijn ook dan nog blijft vanwege je infectie. Helaas zit ik in hetzelfde schuitje. Toch heel veel succes toegewenst. P.s. mijn e-mail is bekend bij de redactie als je hierover verder wil praten.