Borstvergroting

Dit kan je het beste gewoon met je plastisch chirurg bespreken. Die is expert op dit gebied. Vraag een verwijzing aan bij je huisarts. Wat betreft de plaats waar dat goed gebeurt, ik denk niet dat dat veel uitmaakt. Verzeker je er overigens wel van dat je te maken hebt met een PLASTISCH chirurg (en niet bv een cosmetisch chirurg, die geen plastische opleiding heeft gehad!!!!). Als je hierover twijfelt, overleg dit dan met je huisarts of raadpleeg het BIG-register. Hierin staan alle artsen ingeschreven.

hoi patricia ik zal me eerst even voor stellen! mijn naam is kristel en ik zit op de NHTV in Breda! ik heb een opdracht gekregen om mensen te zoeken die twijfelen om plastische chirurgie toe te passen en mensen die er heel blij mee zijn achteraf en iemand die er helemaal niet blij mee is achteraf en hier dan een verslag over te schrijven! ik las dat jij erg twijfelde of je plastische chirurgie zou willen! nou is mijn vraag aan jou of je eventueel mee zou willen werken! zoja zou je mij dan even willen contacteren via de mail? kristeltje16@hotmail.com alvast bedankt!

Hallo, ik had zo'n vier jaar geleden mijn borsten laten vergroten. Ik had hele kleine borsten, ik vul ze elke dag in met van die losse kussentjes en later die siliconen die je op de tv ziet. Na zo'n 10 jaar ben ik naar de huisarts gegaan. Ik zocht in eerste instantie zelf naar een arts en kon daar acht maanden later komen en dus had ik het vastgelegd. Twee maanden later had ik eindelijk moed om naar mijn huisarts te gaan, ik schaamde mij erg om. Ik kreeg een verwijsbrief en in het ziekenhuis had de specialist voor de kosten. Hij had mij aangemeld bij mijn verzekeraar en ik hoefde niets te betalen. Ik was vreselijk zenuwachtig, zeker toen er op mijn borsten werd getekend en daarna op in slaap werd geholpen. Toen ik wakker werd had ik erg veel pijn. Ik had geen spijt maar het deed gewoon erg veel pijn. Ik moest lopen en zeker naar de wc, maar omdat ik zoveel pijn had ging dat niet lekker. De volgende dag ging het veel beter en mocht ik naar huis. Er werd onder mijn oksel een snee gemaakt en hadden zij de siliconen ingeperst. Ik kijk nu niet meer naar die programma waarin borstvergroting voorkomt....te confronterend om te weten hoe ze die in hadden geperst. Ik heb het later tegen mijn familie verteld, zij verklaarden mij idioot omdat ik niet vantevoren had gemeld, want dan konden zij voor mij zorgen. Ik had ze niet verteld vanwege weer die schaamte. Zelfs mijn ouderwetse moeder vond het de gewoonste zaak van de wereld. Ik mocht zes weken lang mijn armen niet strekken en niets zwaars tillen en niet sporten. Dus ziektewet in en verzon een verhaal. Al op de derde dag kreeg ik best pijn. Maar niet aan mijn borsten. Blijkt later dat het verband te strak zat dus die eenmaal losser gemaakt en ik was helemaal blij. Toen het verband eraf en ik was een vrouw geworden. Wat je nu zie met extreem make-over, hun blijschap begrijp ik volkomen. Advies: niet bang zijn en laat eht lekker over je heen komen. Als je eindelijk na 15 jaar eenmaal die beslissing hebt genomen dan ben je er klaar voor. Spannend is het wel, we hebben hier wel over jouw lichaam en moet er wel de rest van jouw leven mee leren leven. Was je al bekend over dat je over 15 jaar evnt. een nieuwe moet inzetten??? Ik ben al bezig met sparen als het zover is en als het nodig is. Als die siliconen goed zijn dan laten ze het meestal zitten tot nader.... Geweldig en wees er blij en trots op