Burnouth
Burn-out is een \\\'bekend\\\' begrip, maar wat is het nou eigenlijk echt? Wat doet het met je, en vooral... wat als je het hebt? Hoop hier mensen te vinden die de ervaringen, de oppeppers met elkaar kunnen en willen delen. Elkaar kunnen steunen en helpen waar nodig, maar vooral ook... een dosis humor als medicijn?! je vindt mijn nieuwe groep op: http://www.yahoo.com/group/outofburn en wil je heel hartelijk welkom heten. Brie
Burnout is eigenlijk opgebrand. Vroeger heette het gewoon overwerkt. Je bent dus lange tijd alsmaar doorgegaan, en hebt op je reserves geleeft. De eerste verschijnselen bij mij waren: geen eetlust meer, dus ik leefde op "soepies" weinig kunnen slapen, huilbuien. Als je dan dus nog doorgaat, kreeg ik: ondergewicht, ook met slaappillen kort kunnen slapen, hallucineren, chaotisch worden. Ik werkte van 6 uur smorgens tot 11 uur savonds, omdat ik kinderen en een fulltime baan moest combineren, buiten al het werken om, had ik de spychische druk, dat ik geen controle meer over mijn kinderen had, omdat ik elke dag van 8 uur tot half 5 weg was. Dus het huis was snel een puinhoop, mijn oudste 2 zaten al jong in de coffeeshop, de jongste was vanaf 4jr altijd in de vacanties alleen thuis, omdat ik geen oppas kon betalen, en ging dan allerlei dingen bakken en koken. Ik had dus constant de zenuwen over thuis,dat er brand uit zou breken, en als ze ziek waren met hoge koorts en overgeven waren ze ook alleen thuis, en dat vond ik eng. Ik heb dit 8 jaar volgehouden. Tot mijn jongste 12 jr was, en ik niet wilde dat ook hij naar de verdoemenis zou gaan. En ikzelf ook. De andere 2 zijn ontspoort, omdat ik ze niet kon opvangen en niet kon controleren. De jongste wilde vanaf 8 jaar dus ook al niet meer naar de naschoolse opvang en ging dus ook over straat zwerven. Met hem is het gelukkig goedgekomen.Doordat ik hem vanaf zijn 12de kon opvangen en controleren.