Depressie : lichamlijke klachten?

Ik denk niet dat je door paniekaanvallen een ziekte kan opwekken. Wel denk ik dat jij last hebt van hypereventilatie wat jij misschien veroorzaakt alsof je iets ergs hebt. Als jij daadwerkelijk denkt dat je iets ergs hebt, dan moet je dit aan je huisarts doorgeven en er niet mee blijven lopen.....

Hoewel geen ervaring met de genoemde producten: het lijkt me een beetje suf om een aandoening vast te stellen, waar een geneesmiddel (hulpmiddel) voor is, en die dan niet nemen. Wegens onduidelijke redenen, cq. vooroordelen. (Standaard vergelijking): Mensen met diabetes hebben een bepaalde stof (insuline) nodig om plezierig te kunnen leven. Mensen met een depressie ook. Maar nu inhoudelijk: Als je ernstig ziek bent (of je voelt), en die ziekte wordt stelselmatig ontkent, dan kan dat ook depressie veroorzaken. Iets dat die persoon dan toch zelf duidelijk waarneemt, wordt ontkent. En daarmee ook de beperkingen die hij/zij daarvan ondervindt. Dan kan iemand sterk aan zichzelf gaan twijfelen, onzeker worden, evt. gespannen, waardoor de klachten toenemen, etc,etc. Daarnaast is ook nog de mogelijkheid: hypochondrie. Extreme angst om een ernstige ziekte te hebben. En tegelijk ervan overtuigd zijn, dat je ziek bent. Deze week keelkanker, en volgende week MS.... Maar wat het ook is: jij hebt er last van. Dus de huisarts moet zich inspannen om te ontdekken, wat er nu speelt. Het lichaam is een ingewikkeld ding, dat zonder echte inhoudelijke en specialistische kennis (die ik ook niet heb) niet zomaar te ontleden is.

Zweten en hartkloppingen heb ik ook als ik stress heb. En depressie en stress kunnen wel degelijk lichamelijke ziekten veroorzaken, maar vaak langzaam. Maar waarom wil men tegenwoordig iedereen aan de prozac of dergelijke hebben? Persoonlijk ben ik daar een tegenstander van. Met name omdat het de persoonlijkheid van iemand veranderd, en het is dus echt wel verslavend. Ik heb meer baad bij benzodiazepinen, omdat je daarbij gewoon jezelf blijft, het is in zoverre verslavend, dat als je stopt, je 1 dag hoofdpijn hebt, en dan is het over, en men weet er meer van, er is jarenlange ervaring mee. Terwijl prozac e.d. nog nieuw is, en in Amerika zijn hele dorpen er aan verslaafd. Hier hoor je ook dat half Nederland of onder de prozac-achtige middelen zit, of ineens onder de ritalin, met name kinderen.Vroeger kregen kinderen niet zo gauw pillen, en nu zijn er weinig die (zoals mijn kinderen) helemaal niks slikken. Librium en valium helpen ook heel goed tegen stress en depressie. Bij mij wel, in ieder geval. Ik moet die moderne pillen niet.

Weet je wat ik denk, Zeus? Dat ik dan misschien minder vatbaar voor verslaving ben of zo, ik heb er echt geen moeite mee, als ik een maand of 2 librium of valium slik, en dan stop (maar ik gebruik dan een kleine dosis), dan heb ik 1 dag hoofdpijn, maar dan ga ik gewoon dingen doen die afleiden, dan denk je er niet meer aan. Maar ook bv roken: mensen doen daar heel dramatisch moeilijk over, maar ik was 23 jaar gestopt, toen wegens hele heftige nare dingen weer 1 jaar ongeveer begonnen, en toen weer gewoon gestopt. Dan heb je de eerste week wel trek, maar dan denk je gewoon ik WIL het NIET, en dan doe je het niet. Maar misschien ligt dat voor de meeste mensen anders...........

hoi zeus, Rivotril is ook een benzodiazepine en wordt gebruikt bij epilepsie,dus klopt het wel wat je zegt?

Benzodiazepines zijn middelen die je rustiger maken en worden bij verschillende ziektebeelden gebruikt. Inderdaad bij epilepsie, maar ook bijv. bij schizofrenie en angstaanvallen (waar de beschreven lichamelijke klachten wel heel erg op lijken overigens). Benzodiazepines zijn trouwens verslavender dan antidepressiva en geven over het algemeen meer klachten na het stoppen.