Emotieloos
hallo ik zit al 2 jaar lang bij een psycholoog. en het schiet niet veel op. ben nu 2 jaar lang emotieloos en dat maakt me leven totaal anders. ik heb geen sport, geen hobby en niets dat me interreseert omdat ik gewoon geen tevrede/ontrevreden gevoel heb wat me aanspoort iets te gaan doen. ik heb ook last van concentratie problemen, irritatie, heb t vaak te warm, slaap licht(word van de klijntste geluiden wakker), kan me niet ontspannen(voelen), en ademhalen is vermoeiend. ik heb al verschillende medicijnen gebruikt. citalopram: 3 dagen na het begin van gebruik kon ik me opeens ontspannen in armen en beenen iets wat ik nog steeds moeite mee heb. daarna ben ik het een aantal keer vergeten in te nemen en waneer ik t vergat had ik de volgende dag emoties. daarna ben ik gestopt en ik ervaarde een week lang af en toe emoties. Prozac: eerst merkte ik niets maar naardat ik dat ook af en toe vergat(niet nam om te kijken of t zelfde gebeurde) bleek dat ik de volgende ochtend en middag ook af en toe emoties had. verder bleek het medicijn niet te werken dus daar stopte ik toen ook maar weer mee. Wellbutrin: om te kijken of t aan mijn dopamine lag, blijkbaar niet medicijn maakte me alleen verward en manischer van waar ik wel positief op werkte was chocolade: 8 uur na het eten er van had ik ook even emotie(en dan allerlij soorten alleen 2 seconde ofso) ik ben eigenlijk opzoek naar ideeën, t liefst ook een antwoord en een oplossing. groeten jabor
Gedichtenboekjes uit de evangelische boekwinkel, liedboek of zelf gaan zingen ? Zelf muziek maken ? Of koken? Eten hoort iedereen elke dag te doen. Ik weet uit ervaring dat zelfs dat niet meer lukte. Nu, 25 jaar later zit ik de recepten te ordenen en kook bijna elke dag lekker en gezond. Het was mooi weer vandaag. Lekker hé, die frisse lucht inademen. Sterkte in deze adventstijd.
Hoi, ik herken het gevoel dat je hebt wel. Ik slik zelf elke dag Citalopram tegen depressie en op zich werkt het wel tegen de depressie (als ik geen antidepressiva slik, word ik errug 'donker' van binnen). Ik denk dat een belangrijke vraag is, wat bedoel je precies met emotieloos? Ik bedoel, geen emoties hebben is niet fijn maar de hele tijd heel emotioneel zijn is ook niet handig. Je wilt er ergens tussen in zitten, dat je kunt genieten van dingen maar dat je ook normaal boos kunt worden of sacherijnig kunt zijn. Hoe oud ben je eigenlijk? Ikzelf herken goed wat je vertelt en in mijn geval is het te 'wijten' aan mijn autisme, ik ben een (redelijk) normaal functionerende autist. Kun je je herinneren dat je je bijvoorbeeld 3 jaar geleden anders voelde dan nu, en op welke manier voelde je je dan anders? Moeilijk probleem.
De enige zinnige opmerking die ik kan bedenken is dat niemand het jou kwalijk neemt als je geen sport, hobbies hebt of nergens zin in hebt. Het moeilijke in zo'n situatie voor mij was/is dat je ergens mee bezig wilt zijn om de tijd door te kunnen komen. En als je niks bedenken kunt, is dat erg frustrerend. Dan ervaar je elke seconde hoe leeg het leven kan zijn, daar heb ik heel lang last van gehad. En nog steeds trouwens. Nu probeer ik die leegtes zoveel mogelijk op te vullen met actief dagdromen. IK heb wel mijn hobbies en interesses maar op alle andere momenten leef ik in een grote zelfbedachte dagdroom. Volgens mij is er niks tegen te doen, in mijn geval althans. Volgens mij helpt de Cipramil mij om de échte wereld buiten mijn dagdromen te houden en daardoor redelijk happy te zijn.
mja ik ben 16 jaar. 2 jaar terug schreef ik verhalen en had daar plezier aan tot het mis ging. toen lukte t me niet meer op in te beelden en mee te voelen me de gedachte van de personages waardoor het schrijven uiteindelijk niks werd. ik sporte ook ik zal op wedstrijdzwemmen, normaal kreeg ik altijd zo'n steek waardoor ik heen zwem. maar die heb ik 2 jaar niet meer en als je niet door zo'n steek heen zwemd dan is het continu heel zwaar om te sporten. ik ben langzamerhand m'n eigen persoonlijkheid kwijt geraakt. ik had bij veel dingen plezier had ook moeite met sommige dingen accepteren. nu kom ik acceptatie proces niet eens meer tegen omdat ik me nergens in intereseer. ik vond vroeger de avondlucht heel lekker en daar kreeg ik een bepaald "avond gevoel" bij, waarbij de kipenvel over m'n rug liep. dat heb ik niet meer t enige wat ik nog voel is de qualitijd van de avond lucht. ik word nu op A.S.S (autistisch spectrum stoornis) getest maar de kans is klijn dat ik dat heb. de symptomen die ik heb zijn ook meer lichamelijk dan alleen geestelijk. zat gister te denken aan misschien een serotonine blokker. als die zouden bestaan misschien dat dat het omgekeerde effect heeft van de citalopram en de prozac.
HOi jabor, Ik herken een paar dingen in je verhaal. Vooral dat gedeelte dat je geen intresses lijkt te hebben. Ben je door iets ingrijpends verandert? Ik ben sinds een 2 jaar verandert door situaties en weet nu ook ff niet meer wat ik leuk vind. Ik probeer zoveel mogelijk dingen te doen die ik altijd deed.Ik hoop zo een stukje te vinden wat ik heb laten liggen. Ik heb geen enkele ervaring met psychologen of medicijnen op dat gebied. Verder kan ik je alleen succes wensen denk ik. ps ik ben ook 16.
mja bij mij is er niets ingrjpends verandert, behalve dat de ene op het ander dag me niet meer mezelf voelde. ik weet ook niet meer warom ik dingen wel en niet leuk vond. ik weet niet waarom ik van regen hield, waarom ik graag fantasy las en schreef. mja ik gebruik hier en daar wat om te kijken wat positief en negatief reageert. mja begin zo langzamerhand op te raken en op te geven, vooral na zo'n lange tijd niet kunnen ontspannen word elk weekend een telleurstelling. mja als je ooit eens contact wilt hebben mail of msn me gerust gamefreaktake@hotmail.com
misschien zit je op het autisme spectrum? Sommige van je klachten, emotieloos, van geluiden wakker worden, etc, kunnen een indicatie zijn , ook concentratiestoornissen ADD?
er is idd een oplossing voor maar krijgt het niet door de antwoordflilter van de berichten mijn email tom_ockers@hotmail.com