Emoties

Als je het van jezelf weet, dan kan je toch zelf leren daar beter mee om te gaan? Daar wordt je veel sterker van dan een paar keer voor veel geld naar zo'n goeroe te gaan luisteren.

Daar zit zeker een waarheid in. Ik geloof daar ook in omdat ik wel eens eerder uit een dalletje ben gekropen. MAar toch, het duurt zo lang. Je hebt ook op mijn vorige forum onderwerp gereageerd. Nou dit "probleem", tussen haakjes omdat ik niet eens weet of het echt een probleem gaat worden, beheerst mijn leven. Ik heb geen zin om weg te gaan, om plezier te maken. GEvoelens van angst, bezorgheid en verdriet nemen de regie in handen. Het cirkeltje is zooo rond! Ik begrijp heel goed waar het fout gaat, maar ik zou van dat denkproces en de angst afwillen. Waarom moet alles op z'n kop staan ineens en waarom is er geen ruimte voor andere dingen. Hoe leer je daar mee omgaan? Heeft iemand tips/trucs or whatever. Angst en piekeren over denken dat je ziek bent levert ook ziek zijn op. Misselijk, draaierig, kortademig, je haart die bonst in je keel. Dat zijn vervelende bijzaken. Ik denk niet dat ik echt hulp nodig heb, omdat ik ergens ook wel weer sterk ben, maar een paar kleine tips zouden misschien zo opbeurend zijn... groetjes

Hallo, misschien heb je wat aan deze site: http://slagschaduw.nl.server9.firstfind.nl/adm/forum/index.php Gaat over ansten depressies etc. daar kun je meer informatie vinden. Het is een forum waar je veel mensen treft met dezelfde problematiek. Sterkte en groetjes Kitten

Hoi, Ik ben ook erg emotioneel, door de overgang, zegt men, maar volgens mij had ik het al eerder. Ik probeer mijzelf ook te vertellen: kom op meid, trek het je niet aan, dit of dat is gezegd door een tuttebel die zelf met problemen zit, of een huppeltutje achter de kassa, trek het je niet aan. Maar het helpt niet, toch blijf je 2 dagen prakkizeren. Bij mij helpt alleen medicatie, lichte medicatie, om de scherpe kantjes eraf te vijlen, zeg maar, dan gaat het heftige eraf.