Familie van psychiatrisch patient
Goedendag, Ik heb onderzoek gedaan naar waarom het zo vaak voorkomt dat het contact tussen psychiatrisch patient en familie en vrienden vaak verslechterd voor tijdens en na zijn of haar opname. is er iemand bereid zijn verhaal aan mij te vertellen? Hartelijk dank voor de genomen moeite! M.vr.groet, Simone
hai Simone, Mijn broer is 4 jaar opgenomen geweest. Hij is nu sinds een jaar weer thuis. Het gaat nu weer goed, maar wij ( mijn moeder, vader, broer en ik) hebben op het begin weer erg aan elkaar moeten wennen. Hij was heel erg veranderd, ik weet nog steeds niet hoe dat nou precies zo gekomen was, maar het was heel raar. Hij vond dezelfde grapjes niet meer leuk, was vaak afwezig en leek onze goede bedoelingen niet zo op te vatten. Wij waren hier vanuit de inrichting wel al op voorbereid, maar blijft lastig, wij kregen de tip om gewoon te doen en reageren zoals we altijd hebben gedaan en na verloop van tijd heeft mijn broer zelf angegeven hoe hij het liefst behandeld wilden worden. Mijn ouders en ik dachten dat het goed zou zijn om er veel over te praten met hem, maar dat was niet zo. hij wilde het liever alleen verwerken en zodra hij wilde nam besprak hij het met ons. Nu een jaar verder, weten we goed hoe we met elkaar om moeten gaan en is het erg gezellig. Tuurlijk blijft het een andere jongen dan voorheen, maar we hebben elkaar geaccepteerd.
Dit kan zijn door een familiale ruzie (onenigheid, je bedrogen voelen door een familielid) alvorens de psychiatrische aandoening..