Jeugdpsychiatrische kliniek Amstelland
In het midden van de 70-er jaren (1975-1976) ben ik ongeveer driekwart jaar opgenomen geweest in het Provinciaal Ziekenhuis Santpoort, op de afdeling Amstelland. Deze afdeling verschilde nogal van de rest van het ziekenhuis in de zin dat het een psychotherapeutische gemeenschap was voor jongeren van 15-21 jaar. Er werd op een alternatieve manier psychiatrie bedreven met therapieen zoals psychodrama en rollenspel. Het idee achter \\\"Amstelland\\\" was dat de bewoners betrokken werden in het genezingsproces van elkaar, vandaar de term \\\"psychotherapeutische gemeenschap\\\". Ik kwam er als 16-jarige terecht omdat ik in een identiteitscrisis geraakt en ernstig ontspoord was. Het verblijf in Amstelland was een indrukwekkende ervaring, alhoewel ik er niet veel aan gehad heb. Ik zou graag in contact komen met mensen die in (ongeveer) dezelfde tijd opgenomen zijn geweest in Amstelland en ervaringen uit die tijd delen. Dit geldt overigens ook voor personeelsleden die er toen werkten. Ik ben benieuwd naar ervaringen van ex-patienten of oud-medewerkers. Reacties zijn welkom op het forum of het het volgende e-mailadres: wimn@hotmail.com
hallo,geachtelezers ik ben nu 3 jaar ongeveer uit de jeughulpverlening,ik heb een duidelijke en heldere mening over de psychiatrie,het is gewoon weg soms ook gemak zucht van ouders , die hun kinderen niet kunnen of willen opvoeden. Nu in deze maatschapij is geld en een lux luven veel belangrijker dan de eigen kinder, vele ouders kennen gewoon weg niet omgaan met de verandwoordelijkheid die het opvoeden van kinderen betaamd, maar ook in de psychiatrie gaat het mis, daar is ook geen structuur voor een goede leef omgeving, ik vind het dan ook waar de loos dat het eigenlijk bestaat.de verhalen die ik hier op kan schrijfen zijn soms de kind of mens onwaardig , dat ik ze liever voor mij houd,. maar geloof mij, het is beter of in de huiselijke kring het tebespreken dan een kind uit huis te plaatsen, het kind zal meestal de ouders gaan haten. ik ken een jongen wie zijn ouders daarom heeft vermoord. ik hoop dat ik uit eindelijk ooit hier iets aan kan doen, ben bezig met een opleiding tot verpleegkundige.voor de rest teld dit alleen , geef je kind op zijn donder maar ben ook zijn vriend of vriedin, probeer het eerst thuis op telossen , en geef elkaar een kans. met vriendelijke groet Dtaekema