Psychotisch, conversie? Ik begrijp er niets meer van!
Hallo, Vorig jaar september werd ik niet wakker uit een narcose en toen ik dit uiteindelijk wel deed was ik aan mijn rechterzijde verlamd. De anaesthesist vertelde dat dit zeker een herseninfarct is geweest omdat er een schaduw gevonden was op de rontgenfoto. Na het starten van massa\'s bloedverdunners is er weer een controlefoto gemaakt en was de schaduw weg. Conclusie; conversie. En daar kon ik het dan maar mee doen. Na ruim 5 weken mocht ik het ziekenhuis weer uit maar was ondertussen zo labiel geworden dat ik in december te veel pillen heb ingenomen. Ik ben nog net op tijd gevonden en weer naar het ziekenhuis gebracht. Daar kwam natuurlijk de psychiater weer om de hoek kijken en kreeg ik de uitnodiging om op een open afdeling te komen. Dit heb ik dan ook gedaan omdat ik gewoon niet meer wist wat ik nu wel en niet moest doen. Mijn hele denkvermogen lag overhoop. Sindsdien heb ik nog een keer een poging gedaan met pillen, heb zelfs mijn pols gesneden en ben meer gaan automutileren. De waarschuwing dat ik naar een gesloten afdeling zou gaan als het weer de mist in zou gaan heeft mij een beetje wakker geschud. Nu kreeg ik van de week de uitslag van het psychologisch onderzoek en daar kwam uit dat ik ook psychotisch zou zijn! Nu ben ik echt helemaal de draad weer kwijt. Ik word nu overgeplaatst naar een andere groep, ook open afdeling, om hier aan te werken. Maar ondertussen loop ik nog steeds niet! Wat moet ik nu? Kan iemand mij een tip geven of heeft iemand iets soortgelijks meegemaakt? Ik hoor het graag... Essie
Nou Essie 69nl Als ik je zie schrijven kom je niet psychotisch over. Je schrijft over jezelf, dat je labiel bent en alweer verward bent. Misschien praat je anders, dan je schrijft. Je schrijft niet verward... maar misschien praat je wel verward...waar dan ook door. gewoon doen wat hun advies is gaan doen...lijkt me toch het beste... om te gaan doen, Essie! Elke vorm van therapie zou je moeten aanpakken, lijkt mij. Dat is nog altijd beter, dan alleen zijn, met suïcidale neigingen. Die automutatie, lijkt wel, of je erg boos bent op jezelf. Misschien, omdat je nu, in een ergere toestand (fysiek) beland bent, dan je toen was, voor je suïcidale pogingen. Nou meid veel sterkte en gewoon doen, wat die dokter er zegt, lijkt me het allerbeste! Groetjes van Troy
Wanneer er geen geestesziekte kan worden gevonden krijgt een vrouw al snel de diagnose psychotisch. Dat is heel vervelend voor de betreffende patient, maar het voordeel voor de psychiater is dat hij anti-psychotica kan toedienen en deze medicatie zorgt ervoor dat de patient helemaal geen initiatieven meer heeft. Mijn raad is als volgt: Vraag een second opinion en zeg dat u zichzelf niet herkent in de diagnose psychose en dat u graag wilt werken aan uw herstel. Het is erg belangrijk dat u familieleden en kennissen heeft, die u daarbij steunen. U kunt uitleggen dat u wilt revalideren en een toekomst wilt opbouwen buiten de psychiatrie. U kunt bijvoorbeeld aangeven dat u graag zou willen werken (ook al kunt u dat nu niet). U kunt vervolgens uitleggen dat de suicidepogingen te maken hadden met het feit dat u geen toekomst meer zag en dat u nu weer levenskracht heeft door alle goede hulp, die u heeft gekregen. De diagnose psychose brengt u nergens, want dat is een levenslange stigmatisering.
Hi, Ik wil jullie beiden bedanken voor jullie antwoord. Helaas zit ik al verder in het web dan ik had gehoopt. Er worden al anti-psychotica voor geschreven en die moet ik onder toezicht zelfs innemen, zo streng zijn ze! Een second opinion lijkt mij inderdaad een strak plan want dadelijk kunnen ze doen en laten wat ze maar willen, sterker nog...dat hebben ze vorige week al gedaan. Ik weigerde in te nemen met als gevolg 2 dagen op de gesloten afdeling... Niet leuk kan ik je wel zeggen, dus als er een andere oplossing zou zijn ben ik daar geheel voor te vinden! Esther