Stoppen met anti-depressiva
Sinds ruim twee weken ben ik gestopt met het anti-depressivum Efexor. De eerste week had ik voornamelijk last van lichamelijke ontwenningsverschijnselen. Deze zijn inmiddels verdwenen, maar ik ben nu geestelijk vreselijk labiel, emotioneel, opvliegerig, huilerig, angstig, zenuwachtig, negatief, somber etc etc. Dat is nogal wat inderdaad, en ik overdrijf niet. Nu vraag ik mij af of dit nog steeds bij het \'afkicken\' hoort, of dat dit gewoon bij mij hoort. Ik heb zo\'n acht jaar anti-depressiva geslikt, dus na al die tijd weet je niet eens meer hoe je er ook al weer aan toe was zonder medicijnen. Dit komt jullie vast erg bekend voor. Ik zou zo graag reacties hebben van mensen die ook zijn gestopt met anti-depressiva. Ik wilde er echt heel graag vanaf, omdat ik me nogal afgestompt voelde van de pilletjes, maar als dit zo blijft, vrees ik dat ik toch weer zal zwichten voor de pillen. Ik hoop op reacties. Claudia
Wat je hebt is een hele normale reactie als je stopt met Efexor of dat soort middelen. Probeer gewoon door te zetten, en je steeds te realiseren dat het bij de afkick hoort. Ik hoor het van iedereen dat de eerste 2 weken lichamelijk zijn en daarna een paar maanden geestelijk, vooral wanneer men het lange tijd heeft geslikt, zoals enkele jaren. Daarom geloof ik ook dat het alleen maar propaganda is als men zegt dat AD niet verslavend zijn. Het veranderd iets in je hersenen. Het maakt een stofje aan, wat nu dus niet meer aangemaakt wordt, nu je gestopt bent, en dan is het nog maar de vraag of je lichaam het zelf weer gaan aanmaken.Bij vrouwen is dat meestal niet zo. Daarom mogen vrouwen eigenlijk geen XTC gebruiken, omdat als je het een tijdje gebruikt hebt, dat je dan als vrouw de rest van je leven AD moet slikken, bij mannen werkt dat anders, door hormonen.
ik gebruik het zelf niet maar er is een site waar je het veel op vind dat is www.depressiecentrum.nl
Het is heel herkenbaar wat je schrijft. Ook ik ben jarenlang gebruiker geweest van seroxat en ook ik weet niet eens meer wat voor persoon ik was. Ook ben ik gestopt omdat ik niets meer voelde, geen verdriet, geen vreugde. Ik wilde weer voelen. Het is nu 2 weken geleden dat ik gestopt ben en ik voel me erg rot. Het is net of er een deksel van een put wordt getrokken, allerlei soorten gevoelens komen naar boven. Ten eerste barst ik om het minste in huilen uit, daarnaast heb ik last van driftbuien, paniekaanvallen en ik voel me erg somber. Kortom : ik vind het heel moeilijk en twijfel eraan of het misschien beter is voor mezelf en mijn omgeving om seroxat te blijven gebruiken. Ik weet ook wel dat waar ik nu zo\'n last van heb komt door de ontwenningsverschijnselen en het feit dat ik vorige week heb gehoord dat mijn ex gaat trouwen. Nou, ik ga er maar gewoon doorheen( door die zure appel).
Dag Ellen.Ik leef met je mee hoor.Het is vreselijk om te stoppen met de pillen.Je bent een emotioneel wrak, en eigenlijk nog erger dan voordat je ermee begon.Ik wel in ieder geval.Zo emotioneel en angstig had ik me nog nooit eerder gevoeld in mijn leven.Ik ben dus na drie maanden weer begonnen met Efexor.De helft van de hoeveelheid die ik daarvoor slikte, dus dat is wel een vooruitgang, maar toch weer iedere ochtend een pil,waardoor ik me stukken beter voel,maar ook erg onecht.Alsof er een plastic laagje om mijn ziel heen zit.En daar wordt je op den duur dan weer depressief van, toch?De levendigheid is eruit.Ik heb een mooi woord gevonden voor de toestand met of zonder pillen. Zonder pillen-bezield en met pillen-zielloos. Dus binnen een jaar ga ik weer stoppen,en dan met goeie begeleiding EN nu weet ik wat me te wachten staat, dus ik zal niet meer zo heel erg schrikken. Ik zou tegen je willen zeggen, hou vol, want het gaat uiteindelijk beter.Zoek wel hulp.Een goede therapeut o.i.d.Alleen is het heel moeilijk.Je zou bijna een afkick-kliniek nodig hebben, zo heftig vind ik het stoppen met A.D.Je mag me mailen,Ellen,als je nog verder wilt communiceren over je toestand. laat het maar weten.Het beste!!!