Waarom helpt er geen praat- of geragstherapie bij een depressie?
een depressie is een geactiveerde hypothalumus hypofyse bijnier as (het stress response systeem is geactiveerd) dit is een lichamelijke aandoening met geestelijke gevolgen. u gaat in de tijd naar een depressie en u komt door de tijd uit de depressie. het gesproken woord als instrument om een zieke hypothalumus te behandelen is een gedachten goed van 1900. geen enkel medicus kan een ziek lichaamsdeel genezen met het woord. alleen de psycholoog en de psychiater vertellen u deze sprookjes. de neurofarmacologie is heer en meester in de psychiatrie. dit betekent niet dat u niet met een psychiater moet praten, misschien heeft u medicatie nodig. deze pot beheert hij/zij. het praten moet u niet zien als behandelen, maar als een prettig gesprek opvatten.
Toch vind ik dat bijvoorbeeld gesprekken voeren met lotgenoten ook als prettig ervaren zou kunnen worden. Bij een depressie of andere psychische aandoeningen kunnen namelijk ook heel veel lichaamlijke klachten optreden bv: hartkloppingen, angstaanvallen, slapeloosheid, opgejaagd voelen, extreme hoofdpijnen en nog veel meer. Mensen die dit voor het eerst meemaken denken in eerste instantie vaak dat het wel eens een erge ziekte zou kunnen zijn terwijl de oorzaak van deze klachten wel eens van psychische aard zouden kunnen zijn.Dan is het heel prettig te weten dat jij niet de enige bent met dit soort klachten en je kunt dan gerustgesteld worden omdat je weet dat er veel meer mensen zijn met dit soort lichaamlijke klachten maar verder kern-gezond zijn. En medicatie is meestal een tijdelijk hulpmiddel voor deze klachten.(een overbrugging) Moet zeggen dat ik uit eigen ervaringen de medicatie als erg fijn heb ervaren. Je voelt je niet meer zo opgejaagd, angstgevoelens worden onderdrukt en die hartkloppingen die echt doodeng kunnen zijn die ervaar je dan ook niet zo vaak meer. Het leven wordt even iets aangenamer... Zelf heb ik wel heel veel gesprekken gevoerd met een proffesional, heb mezelf binnenste buiten gekeerd. Uiteindelijk kom je erachter waar het allemaal vandaan komt, en dan pas kun je met het verwerkingsproces beginnen. Nu ben ik een paar jaar verder en kan echt zeggen dat ik mijn verleden een plek heb kunnen geven. Vergeten dat zal niet gaan, maar dat hoeft ook niet.(iedereen heeft een verleden en dat hoort nu eenmaal bij je) Heb geleerd ermee om te gaan, en zie het nu als een goede levensles en ben er niet dommer van geworden. Hoop dat je hier wat mee kunt.... Heel veel succes met je verdere keuzes/beslissingen Groetjes, Samira