Weer na de dokter
Weer na de dokter geweest. Last van mijn buik. Zeurende, stekende en drukkende buikpijn. Ik kan laxeermiddel volgens de dokter gebruiken. Kijken of dat helpt. Weer niets bijzonders uit mijn 1000 en 1 klachten. Wel moest ik weer een lichamelijk onderzoek ondergaan. Toen ik klaar was heb ik in de auto even gehuild en thuis even goed gehuild.Ik ga niet meer na de dokter. Ik ben doktersassistente in opleiding. Ik weet dus hoe alles werkt en toch.. Voel ik me zo niet begrepen en schaam ik mij. Ik ben de zeur geworden die me pa is. Me pa heeft altijd veel klachten en is vaak down. Nu ben ik dat ook.. Ik heb fibromyalgie. Oh nee, dat mag ik niet zeggen. Ik heb klachten lijkend op fibromyalgie volgens de dokter. Ik ben 4 jaar geleden na de reumatoloog geweest na 3 jaar lang traject. Toen kwam deze diagnose eruit. Dus ik heb al veel moeten aanhoren dat wat ik heb eigenlijk niets is. Zo voelt het in ieder geval. Ik kan het niet meer aanhoren! Ik vraag me af waarom ik mezelf weer in zon vervelende situatie zet als wat eruit komt toch niets is? Ik isoleer mij steeds meer. Vaak ook omdat ik last heb en even niet veel meer kan. Maar ook omdat ik toch niets echt heb volgens de buitenwereld dus hou ik het liever in mijn eigen wereldje. Ik vraag me af of ik de enige ben die zich zo voelt?