Bloed in urine
Ik plas maandenlang bloed. In 1995 tijdens een zwangerschap begonnen.In 2000 kwam het terug en duurde toen 1 jaar lang.Nu na 3 jaar heb ik het weer terug.Vooral in 2000 vele onderzoeken gehad, er zou uit rechter urinebuis bloed lekken. Vorderest waren er toen geen afwijkingen te zien.Het heeft absoluut niks te maken met een blaastontsteking,die heb ik nooit gehad. Ik heb geen pijnklachten. Wie herkent dit?
Heeft het ook niks met je nieren te maken? Ik had nierstenen en toen plaste ik ook bloed en ik had ook geen pijn.
Aimee,bedankt voor je reactie.Ze hebben bij mij een foto en een scan van mijn nieren/urineleiders gemaakt. Hierop hebben ze niks gevonden.Ook hebben ze een inwendig onderzoek gedaan en toen konden ze zien dat uit mijn rechter urineleider bloed lekt. Dus ik denk niet dat ik nierstenen heb.Maar hoe ben jij erachter gekomen dat je nierstenen hebt of had.
Ik plaste ineens bloed, dat was op een zondag, echt heel eng, donkerrood. Toen dacht ik, maandagmorgen maar direct naar de dokter. Maar toen s avonds, nadat ik een paar biertjes had gedronken, plaste ik, en hoorde "pok" in de wc. Toen keek ik, en zag een steen, glinsterend, die je zo in een ringetje kan zetten.Heel mooi. Toen heb ik dat steentje uit de wc gepakt en in een papiertje gedaan. Toen ben ik maandags naar de dokter gegaan, en die had de steen opgestuurd naar het lab. Er zaten 3 stoffen in, wat ik me nog kan herinneren, was een stof die "carbonaat" heet. Toen de volgende dag hebben ze in het ziekenhuis een echo van mijn nieren gemaakt, en daar zagen ze dat ik alles uit had geplast. Maar ik kreeg een speciaal dieet, met heel veel drinken. Mijn dokter zei, dat als ik me er niet aan zou houden, dat ik dan misschien na 7 jaar weer stenen zou hebben. Het is nou 11 jaar geleden. Na 8 jaar had ik mij weer laten onderzoeken, en ik had geen nierstenen meer. Maar in mijn familie heeft men meer nierstenen, dus ik denk dat het erfelijk is. Ik was pas 36 toen ik nierstenen had, dat is geloof ik tamelijk jong. Mijn pa had het pas op zijn 65ste, maar daarna is het ook weggebleven. Wat ik wel heb, is dat ik vergeleken met andere mensen erg vaak moet plassen. Als ik ergens anders ben, denken ze soms dat ik me aanstel of zo. Dan zeggen ze vaak: moet je alweer naar de toilet? Maar als ik zeg dat ik het aan mijn nieren heb, dan zeuren ze er niet meer over. Ik denk dat ik ze opgebouwd heb op mijn toenmalige werk. Ik werkte toen ergens 1 jaar lang, en daar mocht je tussendoor niet meer drinken. Terwijl ik mijn hele leven altijd erge dorst heb. Ik werkte van 8 tot 5 en je mocht alleen om half 11 een klein kopje koffie en tussen de middag 2 kopjes en om 3 uur 1 klein kopje thee. Ik had op dat werk altijd vreselijke dorst. En ik denk dat ik het daarvan komt. Ik heb nooit zout gegeten, altijd zoutarm, want ik lust niet veel zout. Zout is ook slecht voor je nieren. Nederland heeft een behoorlijke zoutcultuur. Ik lust ook niks uit blik of voorgekruid gemarineerd vlees wat je koopt, want dat vind ik altijd veel te zout smaken, bah! ik maar liever zelf soep en vlees kruid ik zelf, met zoete ketjap en als mensen bij mij soep eten dan doen ze er vaak zout in, maar mijn gezin niet, want die zijn het zo gewend. Een ei eet ik ook zonder zout, patat ook, maar wel met mayonaise.