Gestopt met remeron. Zijn dit ontwenningsverschijnselen?
Ik heb in totaal 2 jaar en 3 maanden remeron geslikt, voor een paniekstoornis. Ik was al een keer eerder gestopt na een half jaar, ik dacht dat ik er klaar voor was, maar kreeg veel klachten weer terug en huilbuien enz. Dus ben ik na 3 weken weer begonnen. Het ging toen wel weer beter daarna. Maar ik heb nooit het gevoel gehad dat remeron veel bij mij heeft gedaan, ik had altijd nog wel wat angst en lichte vorm van hyperventilatie. Ik kreeg toen remeron vooral voor te kunnen eten en slapen, dat kon ik toen allebei niet meer. Ik heb pas met een psychiater gepraat (1malig consult) en die zei dat wanneer t gevoel op het zelfde niveau blijft hangen het ook tijd kan zijn om te stoppen. Maar hij zei ook dat hij mij nooit remeron zou hebben gegeven voor een paniekstoornis, dus dacht ik dan kan ik best proberen te stoppen. (Het ging ook best goed de afgelopen paar maanden). Heb ik nu gedaan ben 2 weken gestopt maar voel me niet zo goed. Duizelig (wat ik al die tijd ook nog wel had maar niet zo erg) moe, zenuwachtig. Zijn dit nu ontwenningsverschijnselen? Of krijg ik mijn kachten weer terug? Dat was mijn vraag. Want natuurlijk wil ik er liever even doorheen bijten als ik weet dat dit maar voor even is!
Antwoord van de apotheker
De klachten die u beschrijft zijn inderdaad te wijtten aan de afbouw van dit middel. U twijfelt zelf of dit wellicht weer opnieuw paniekstoorniss klachten zijn, of dat het onthoudingsverschijnselen zijn. Deze onthoudingsverschijnselen kunnen zelfs tot enkele weken na volledige afbouw nog aanwezig zijn. Pas dan kan men conclusie trekken of er opnieuw sprake is van paniekstoornissen. Remeron wordt ook gebruikt bij de beahndeling van depressies. Er bestaat geen volledige consensus over de vraag of aan het eind van een depressieve periode cq behandeling van paniekstoornissen de behandeling moet worden voortgezet om opleving van de huidige depressie of paniekstoornissen te voorkomen of ter profylaxe van een volgende. Voor het bepalen van een optimale behandelduur en stopcriteria is nader onderzoek nodig. Als algemene richtlijn wordt aangehouden om na het verdwijnen van de depressie de behandeling in een adequate dosering nog minimaal zes tot negen maanden voort te zetten en dan uit te sluipen. Onderhoudsbehandeling is aangewezen bij recidiverende depressie, bij zeer ernstige depressies en bij een belaste familieanamnese. Na twee depressies wordt een onderhoudsbehandeling van minimaal twee jaar aangeraden en na drie depressies of meer een onderhoudsbehandeling van ten minste vijf jaar en eventueel langer. Patiënten die drie depressies hebben doorgemaakt, hebben 90% kans op een volgende depressie. Mijn advies is dus om nog even vol te houden zonder de remeron. Mochten de klachten blijven bestaan dan is wellicht gebruik opnieuw noodzakelijk, maar dan wel in een adequate dosering. (HK)