Medicijnplan De Vries versterkt positie arts en apotheker
Het rapport van de commissie De Vries over de nieuwe structuur voor de medicijnenverstrekking leidde tot vette krantenkoppen en talloze commentaren en reacties. Logisch, want het medicijnplan van de commissie rekent af met de huidige werkwijze.
Een van de conclusies van de commissie-De Vries was dat het huidige systeem niet meer goed functioneert. Jaren achtereen heeft de overheid met redelijk veel succes het prijsinstrument gehanteerd om de uitgaven voor de medicijnen te beteugelen.
Maar nu moet je, met de commissie De Vries, constateren, dat het via deze weg niet meer lukt om de uitgaven in de hand te houden. Delen van het huidige beleid zijn niet meer van deze tijd en er moet dus iets nieuws voor in de plaats komen, zegt Léon Wever.
Een andere conclusie van de commissie-De Vries vraagt volgens Wever om enige nuancering. De krantenkoppen hadden het over meer macht voor de ziektekostenverzekeraar. Die zou gaan bepalen welke medicijnen voorgeschreven worden en voor welke prijs. Daar waren veel reacties op gebaseerd en sommigen vreesden dat mensen met een duur medicijngebruik de dupe zouden worden.
Maar in het rapport van de commissie De Vries staat ook heel nadrukkelijk dat de huisarts of specialist samen met de apotheker adviseren over de keuze van een bepaald medicijn. Hierdoor wordt de rol van deze partijen juist versterkt. Pas nadat zij een verantwoorde keuze hebben gemaakt, komt de zorgverzekeraar in beeld. Die moet dan een zo goedkoop mogelijk medicijnenpakket aanbieden dat bij de gemaakte keuze past, aldus Wever.
In een aantal proeftuinen farmaceutische zorg wordt het plan Koopmans al in de praktijk gebracht. De experimenten moeten duidelijk maken waar eventuele knelpunten zitten. De proeftuinen denken drie tot vijf jaar nodig te hebben om het nieuwe systeem van de grond te krijgen. Het ministerie van VWS wil echter al eerder weten of het basis-idee werkzaam is en daarop besluiten baseren. De deelnemers aan het experiment hebben beloofd haar tijdig van die basisinformatie te voorzien. We kunnen niet te lang wachten, aldus Wever.
Omdat de minister wordt gehouden aan de besparingen zoals in het regeerakkoord vastgelegd, zullen voor de korte termijn wel maatregelen worden genomen. Wever somt ze op: We kunnen flink besparen door in te zetten op het elektronisch voorschrijven van medicijnen, door de medicijnen die worden voorgeschreven in ziekenhuispoliklinieken te budgetteren en door protocollen te maken voor de hardlopers. Daarin komt te staan wanneer precies deze medicijnen, zoals maagzuurremmers, voorgeschreven en vergoed worden.
Dit artikel is gepubliceerd in VWS Bulletin nummer 18 van 5 november 1999.