Diagnose en behandeling van voetschimmel
Wanneer de arts zekerheid wil hebben of er sprake is van voetschimmel of van een andere huidaandoening, kan hij schilfers van de huid of nagels afnemen en deze na bewerking onder de microscoop onderzoeken. Men kan op deze manier tijdens het spreekuur in een betrekkelijk kort tijdsbestek de aanwezigheid van schimmels aantonen. Een tweede methode van onderzoek is het kweken van schimmels uit de huidschilfers. Dit onderzoek duurt 6 weken.
Wat is de behandeling?
Voetschimmel kan op verschillende manieren worden behandeld:
Plaatselijke behandeling
In het algemeen wordt behandeld met een crème of een zalf, waarin een schimmeldodend of groeiremmend middel is verwerkt en die meestal één of tweemaal per dag dun moet worden aangebracht. Men dient deze behandeling ook nog enige tijd voort te zetten nadat de huidafwijkingen zijn verdwenen. Daarnaast kan een poeder worden voorgeschreven waarin een anti-schimmelmiddel is verwerkt. Dit poeder kan op de voeten en in de sokken en schoenen worden gestrooid.
Systemische behandeling met tabletten (Antimycotica)
Bij ernstige of hardnekkige infecties en zeker bij schimmelnagels zal je huisarts of huidarts een behandeling met speciale pillen geven. Orale middelen zijn terbinafine en itraconazol. Bij schimmelnagels duurt de behandeling 3 à 4 maanden. Een schimmelinfectie van de teennagels is moeilijker te behandelen dan een schimmelinfectie van de vingernagels. Het succespercentage van de behandeling met orale middelen is ongeveer 80%. Soms lukt het dus niet de nagels te genezen!
De orale antischimmelmiddelen worden over het algemeen goed verdragen en hebben weinig bijwerkingen. Als zich in het verleden leverproblemen hebben voorgedaan, is het verstandig de leverfuncties in het bloed te laten controleren.
