Onderzoek naar oorsuizen

Het verhaal dat de patiënt over zijn klacht vertelt (anamnese), brengt de oorzaak van de klacht vaak op het spoor. Hieruit kan je kno-arts opmaken welk onderzoek verder noodzakelijk is.

KNO-onderzoek kan bestaan uit:

• Inspectie van het oor: Beoordeling van uitwendig oor en met microscoop van gehoorgang, trommelvlies en middenoor.
• Gehoortesten: Gehoortesten kunnen gedaan worden met een stemvork en met audiometrie (bepalen van gehoordrempel en eventueel beoordelen van spraakverstaan). Tevens kan hersenstamaudiometrie (meten van kleine elektrische spanningen die in de hersenen ontstaan ten gevolge van het aanbieden van geluid) en tympanometrie (meten van spanning van trommelvlies en meten van druk in het middenoor) verricht worden. Oorsuizen blijkt in decibels uitgedrukt meestal een vrij zacht toontje te zijn, maar voor de eigenaar luid genoeg om hinderlijk te zijn. Oorsuizen uit het binnenoor is overstembaar, oorsuizen buiten het binnenoor ontstaan is niet door geluid overstembaar.
• Beeldvormend onderzoek: Zonodig kunnen röntgenfoto''s, een CT-scan of MRI-scan worden gemaakt.
• Bloeddruk meten: Bij een te hoge bloeddruk dient onderzoek naar de eventuele oorzaak van de hoge bloeddruk plaats te vinden.
• Evenwichtsonderzoek: Bij oorzaken buiten het binnenoor en evenwichtsorgaan dient neurologisch onderzoek te worden overwogen.