Vitiligo

Wat is vitiligo?

Vitiligo is een aandoening waarbij de huid en het haar pigment verliezen en waarbij melkwitte plekken van verschillende grootte en vorm ontstaan. Minstens 0,5% van de wereldbevolking lijdt aan vitiligo. Als een stukje van de witte vitiligohuid onder de microscoop wordt bestudeerd, dan blijken de pigmentcellen (melanocyten), die in het onderste deel van de opperhuid voorkomen, totaal te ontbreken.

Behalve een medisch probleem is vitiligo vooral een belangrijk sociaal-psychologisch probleem. Uit onderzoek blijkt dat vitiligo een erg negatieve invloed heeft op de kwaliteit van leven van veel patiënten en dat soms psychologische ondersteuning nodig is om met de ziekte om te leren gaan. Er zijn verschillende behandelingen mogelijk voor vitiligo, echter geen van alle is 100% effectief.

Verschijnselen van vitiligo

De plekken variëren in grootte en vorm; zij kunnen zich geleidelijk uitbreiden en hebben vaak een rand die donkerder is dan de normale huid. De lijnentekening in de vitiligohuid is normaal. Vitiligoplekken vindt men vaak rondom lichaamsopeningen en in de lichaamsplooien bij de geslachtsorganen, op drukplaatsen, op handen en voeten, op plaatsen van herhaald trauma (letsel) en in het gelaat. Het haar in de vitiligoplek wordt vaak wit. Het verloop van de ziekte is niet constant en daarom ook niet goed te voorspellen. Gewoonlijk wordt de huidafwijking geleidelijk erger, met tussenliggende perioden van verbetering. Spontaan herstel van vitiligoplekken, met name van aan zonlicht blootgestelde delen, komt regelmatig voor. Herstel is echter meestal onvolledig. Bij vitiligo van de lippen, van de handen en het gelaat komt spontaan herstel betrekkelijk weinig voor. Hetzelfde geldt voor de plekken waar witte haren groeien als uiting van vitiligo. Ook bij vitiligo die op latere leeftijd ontstaat, treedt minder vaak spontane verbetering op.