Behandeling van een vernauwde halsslagader
De behandeling van een vernauwde halsslagader kan met medicijnen en/of een operatie plaats vinden. Wat voor jou de meest zinvolle behandeling is, hangt af van de ernst van de vernauwing, je lichamelijke conditie en je leeftijd. Berusten je klachten op een TIA dan krijgt je in ieder geval acetylsalicylzuur (Ascal, Aspirine) voorgeschreven. Dit middel wordt gegeven als bloedverdunner. Hierdoor vermindert de kans op zowel een beroerte als een hartinfarct. Er is slechts een kleine hoeveelheid van dit geneesmiddel per dag nodig, zodat er weinig bijwerkingen zijn. Ook hoge bloeddruk en een te hoog cholesterolgehalte zijn met medicijnen te behandelen. Hiernaast is een gezonde levensstijl van groot belang: niet roken, voldoende lichaamsbeweging, gezonde, gevarieerde voeding met weinig verzadigd vet en alcohol met mate.
Een operatie aan de halsslagader is geen ongevaarlijke ingreep. Tijdens de operatie kunnen bloedpropjes of stukjes van de verklakte vaatwand loslaten. Deze kunnen naar de hersenen meestromen en een herseninfarct (CVA) veroorzaken. Dit terwijl de operatie juist bedoeld is om een beroerte te voorkomen. De kans hierop bedraagt ongeveer 2 tot 5 %. De keuze om wel of niet te opereren moet daarom goed worden overwogen. Met een operatie kan reeds opgetreden schade niet meer worden hersteld. Het is niet zinvol om een halsslagader die al helemaal dicht zit, opnieuw open te maken.
Operatie
De voor Nederland meest gebruikelijke techniek zal worden beschreven. Per ziekenhuis is verschillend of de operatie plaatsvindt onder algehele narcose of plaatselijke verdoving. Hetzelfde geldt voor wel of geen EEG-bewaking. Voor een EEG (Electro Encefalogram ofwel "hersenfilmpje") worden op je hoofd vele draadjes aangebracht. Met behulp van het EEG kan de activiteit van de hersenen tijdens de operatie worden gemeten. Deze hersenactiviteit is afhankelijk is van de doorbloeding van de hersenen. Via een snede aan de zijkant van de hals wordt de slagader opgezocht. Je krijgt een bloedverdunnend medicijn toegediend om een bloedstolsel te voorkomen. Vervolgens wordt de slagader afgeklemd. Een kortdurende onderbreking van de bloedstroom naar de hersenen is niet gevaarlijk. Echter als het EEG aangeeft dat de hersenen dit niet goed verdragen, wordt een kleine plastic buis (shunt) in het bloedvat gebracht. Met klemmetjes wordt de vaatwand strak om het buisje gekneld, waarna het bloed door het buisje weer naar de hersenen stroomt. Meestal is een shunt echter niet nodig. Bij de operatie wordt de slagader schoongemaakt. De chirurg verwijdert de binnenste laag van de vaatwand. Hierna wordt de halsslagader weer gesloten. Om te voorkomen dat de slagader ter plaatse van de hechtingen vernauwd raakt wordt soms gebruik gemaakt van een reepje kunststof of van een stukje ader, dat tijdens de operatie uit je been wordt verwijderd. Soms is het nodig een dun plastic slangetje (drain) in de wond achter te laten om een bloeduitstorting te voorkomen. Deze drain wordt al na één dag verwijderd. Na de operatie verblijf je ongeveer zes uur op de uitslaapkamer. Als de verdoving uitgewerkt is, kun je wat pijn van de wond hebben, maar dat kan goed behandeld worden met pijnstillers.
Andere behandelingsmethode
In sommige gevallen is het mogelijk om een ballonverwijding (dotterbehandeling), al dan niet gecombineerd met het plaatsen van een buisje in de halsslagader (stent) te ondergaan. Dit is een nieuwe behandelingsmethode, waarvan nog niet duidelijk is of het net zo goed werkt als de operatie. Ook gebeurt dit nog maar in weinig ziekenhuizen.