Diagnose en behandeling van een burn-out
Met behulp van de Maslach burnout inventory (MBI) kan worden vastgesteld of iemand aan een burn-out lijdt. Deze test omvat twintig vragen. De scores worden vergeleken met eerder ingevulde lijsten.
Opvallend is dat veel mensen in het begin de klachten negeren en pas naar de huisarts gaat wanneer ze totaal opgebrand zijn. Dit is de reden dat de diagnose vaak laat gesteld wordt.
Behandeling van een burn-out
Een burn-out is goed te behandelen met cognitieve gedragstherapeutische interventies. Kortdurende therapie van maximaal vijftien sessies heeft een groot effect op de klachten. Zo richt de behandeling zich op het herstel van de energiebalans. De fysieke en geestelijke conditie wordt verbeterd.
Daarnaast is het belangrijk om te veranderen van gedachtepatroon. Ook het aanleren van vaardigheden behoort tot de behandeling. Hiermee kan er in de toekomst beter omgegaan worden met stress of angst, kunnen eigen grenzen gesteld worden en is het mogelijk om nee te zeggen. Relativeren vormt hier een belangrijk onderdeel in.
Langdurig thuis zitten heeft juist een negatief effect op het herstel.
Mogelijke complicaties
Een burn-out is geen gegronde reden voor arbeidsongeschiktheid. Vaak blijkt dat patiënten na een burn-out kiezen voor een ander beroep, iets wat ze écht willen. Een burn-out kan daarom leiden tot vrijwillig ontslag door de werknemer. Wanneer een burn-out niet behandeld wordt, zullen de klachten verergeren en aan blijven houden. Hierdoor herstelt het lichaam niet meer. Dit gaat ten koste van de werkprestaties, maar ook van het functioneren in de privésituatie.
Na de behandeling
Het herstel kan drie maanden tot meer dan een jaar in beslag nemen. Belangrijk is dat een behandeling zo vroeg mogelijk gestart wordt. Dit kan alleen door tijdig de signalen te herkennen. De patiënt kan tijdens de behandeling weer aan het werk gaan, dit komt het herstel vaak ten goede. Wanneer er geen verbetering optreedt op de werkvloer, kan de burn-out na enige tijd weer optreden. Ook een goede balans tussen werk en privésituatie blijft belangrijk.
