Verschijnselen van ALS
Verschijnselen van ALS (de typische vorm)
ALS begint vaak met krampen en kleine onwillekeurige spierbewegingen, die een soort golfvormige bewegingen op de huid veroorzaken (fasciculaties). Krampen zijn samentrekkingen van een spier die enige tijd aanhouden (30 seconden of langer). Ze zijn soms pijnlijk, vooral als ze in de kuiten optreden. Tegelijk met de krampen en fasciculaties of enige tijd later ontstaan ergens in het lichaam spierzwakte en verschrompeling (atrofie) van een of meer spieren. Dit kan bijvoorbeeld een hand of het uiteinde van een been zijn. Soms beginnen de spierzwakte en atrofie in een ademhalingsspier, maar dat is zeldzaam. De spierzwakte en atrofie breiden zich langzaam uit tot andere spieren. Krampen en fasciculaties verdwijnen in spieren die krachteloos worden. Soms zijn spieren (bijvoorbeeld in de armen en benen) enige tijd stijf voordat ze slap en krachteloos worden. Na verloop van tijd verzwakken ook de keelspieren: het spreken wordt onduidelijk, vaak onmogelijk. Slikken wordt moeilijk en ten slotte onmogelijk. Bij het minste of geringste ontstaan huilbewegingen, wat dwanghuilen genoemd wordt. Door aantasting van de ademhalingsspieren kunnen kortademigheid en ademnood optreden.
Verschijnselen van ALS (overige vormen)
Progressieve spinale spieratrofie is een vorm van ALS waarbij voornamelijk de perifere motorische zenuwcellen zijn betrokken. De verschijnselen beperken zich hierbij tot spierzwakte en spieratrofie (verschrompeling). Stijfheid, ontremde reflexen en dwanghuilen, verschijnselen die bij de typische vorm van ALS voorkomen, ontbreken bij progressieve spinale spieratrofie. Het verloop van de ziekte is trager dan bij de typische vorm; de vooruitzichten zijn daardoor wat beter. Bij progressieve bulbaire paralyse, eveneens een vorm van ALS, begint de spierzwakte in de keelspieren. Bij deze vorm komt dwanghuilen wel voor. De spierzwakte breidt zich uit naar andere spieren. Het tempo waarin dat gebeurt, verschilt per persoon.
